Βγαίνω το απόγευμα στο μπαλκόνι να ποτίσω. Σκισμένο παλιό τίσερτ του καλού μου που χωράει και άλλος ένας μέσα, μαλλί πιασμένο πίσω και κολλημένο με στέκα για να μην πέφτει τρίχα μες στο μάτι, γάμπα με τριχούλα τριών ημερών (καλά, πέντε, αποτρίχωση αύριο), αλλά το eyeliner στο θεό, ένεκα του ότι ήμουν έξω νωρίτερα και δεν ξεβάφτηκα άμα τη επιστροφή μου.
Πηγαίνοντας προς τη βρύση και προσπαθώντας ταυτόχρονα να πάρω ένα τηλέφωνο, ακούω μια αντρική φωνή, ανατριχιαστική, αργή, συρτή τύπου Αρτέμη Μάτσα "οι γερμανοί είναι φίλοι μας" κι έτσι, να λέει σιγανά:
- Δεσποινίιιιις... δεσποινίς...
Δεν δίνω σημασία, έχω ήδη το τηλέφωνο στο αυτί.
- Δεσποινίς... Μήπως είστε Ουκρανέζα;
Δεν δίνω σημασία, ομιλίες από το δρόμο σκέφτομαι. Το τηλέφωνο δεν απαντά. Είμαι ήδη με το λάστιχο στο χέρι.
- Δεσποινίιιιιις... Μήπως είστε από την Ουκρανία;
Κοιτάζω γύρω με τρόπο, ψυχή στο δρόμο. Ψυχή και στα γύρω μπαλκόνια.
Τώρα που το σκέφτομαι, αν εξαιρέσεις το αστέρι, έμοιαζα λίγο με αυτό:
Τις προάλλες είχαμε κατέβει με τον καλό μου για να κάνουμε κάτι εξωτερικές δουλειές. Στο γυρισμό μου λέει "πάμε 2 λεπτά από το ησόπ που έχω παραγγείλει κάτι πράγματα". Επειδή είναι τρελός γκατζετοκουμπιουτεράκιας υπέθεσα ότι θα έχει πάρει πάλι κανά σκληρό δίσκο ή κάποιο εξαρτηματάκι για τον υπολογιστή τέλος πάντων.
Στο αυτοκίνητο επεξεργαζόμουν το μαλλί μου που έχει μακρύνει πολύ και είναι πολύ ωραίο, αλλά έχει εμφανίσει και λίγη ψαλίδα και έκανα τη διαπίστωση ότι πρέπει να τα πάρω λίγο παρόλο που δεν θέλω γιατί είναι στο καλύτερό τους μήκος τώρα κ.λπ. κ.λπ. Το παραλήρημα της γυναίκας συνοδηγού, καταλαβαίνεις. Ο δικός μου δεν μίλαγε.
Επειδή όμως ξέρω ότι του αρέσουν και εκείνου έτσι τα μαλλιά μου και σιχαίνεται τα κοντά είπα να του κάνω πλάκα. Άρχισα λοιπόν να του λέω πάρα πολύ σοβαρά "μήπως να τα κουρέψω κοντά; δηλαδή αγορίστικα; να βάζω λίγο ζελέ και όξω απ' την πόρτα;". Ο άνθρωπος δεν μίλαγε καθόλου. Οδηγούσε σιωπηλός.
Φτάνουμε στο μαγαζί, τον περιμένω στο αυτοκίνητο. Βγαίνει μετά από λίγο με ένα κουτί ΝΑ!.
- Μωρό μου, το δώρο σου για την επέτειό μας!
Αρπάζω το κουτί και με τον ενθουσιασμό του εξάχρονου στα γενέθλιά του ξεσκίζω το περιτύλιγμα. Το δώρο μου ήταν κάτι που ήθελα να πάρω εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή αυτό.
Και τότε γυρνάει και μου λέει:
- Ναι, ναιιιιι, να τα κουρέψεις!
Όταν είσαι σε πολυσύχναστο κτίριο με ασανσέρ που λόγω κόσμου αργούν και που για να τα καλέσεις έχουν κουμπιά με βελάκια (πάνω - κάτω), παρακαλώ να πατάς ΜΟΝΟ το βελάκι που σε αφορά, ανάλογα με το αν θες να κατέβεις ή να ανέβεις.
Επίσης όταν βλέπεις ότι υπάρχουν άλλοι που το περιμένουν πριν από εσένα, μην πλακώνεσαι να μπεις πρώτος.
Τέλος, όταν είσαι ήδη μέσα και βλέπεις ότι θέλει να μπει κι άλλος κόσμος, μην στέκεσαι μες στη μέση σαν αγγούρι και κυρίως μη δυσανασχετείς όταν αναγκαστικά θα σε σπρώξουν γιατί δεν αφήνεις χώρο.
Δηλαδή πότε θα μάθουμε τρόπους σε αυτή τη χώρα επιτέλους;
Τώρα τελευταία έχω παρατηρήσει ότι τα μπλογκοπαίχνιδα τα λένε tag για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω, αλλά επειδή είμαι ανοιχτή στις αλλαγές θα το δεχτώ και θα το ενστερνιστώ ταυτοχρόνως.
Πριν από λίγες μέρες, λοιπόν, η καινούρια μπλογκοφίλη Elena K. με το καινούριο αγαπημένο μου μπλογκ Cream and Treat (που για κάποιο λόγο τύπου "η ζώνη του λυκόφωτος" ο blogger δε με άφηνε να το προσθέσω στο μπλογκρόλ μου. Μετά κατάλαβα ότι το είχα προσθέσει ήδη.) με προσκάλεσε να παίξω το παιχνίδι της αγάπης, κοινώς το love game tag. Κι επειδή αν με παρακολουθείς καιρό ξέρεις ότι εγώ και τα αγαπόνια είμαστε φίλοι, αποφάσισα να το παίξω.
Το
συγκεκριμένο tag έχει όμως και κάποιους κανόνες. Αλίμονο. 1. Να
αναφέρεις τον συμπλόγκερ-συμπλογκέρισσα που σε έκανε tag.
Όπως προείπα, η όμορφη Elena K. 2. Να
απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις.
Σαφώς. 3. Να
γράψεις 5 επιπλέον δικές σου ερωτήσεις, που θα τις απαντήσουν οι ταγκαρισμένοι.
Ψιλοβαριέμαι, αλλά πάμε να δούμε τι κατέβασε πάλι αυτός ο εγκέφαλος. 4. Να ταγκάρεις άλλους 10.
χεχεχε
Πάμε! 5 πράγματα που αγαπάς (υλικά ή άυλα) 1. Το καινούριο σκυλάκι που πήραν οι δικοί μου, αλλά δεν το έχω δει ακόμα από κοντά γιατί δεν έχω κατέβει στο πατρικό μου.
2. Τις σκιές μου
3. Το φαΐ (πόσο προβλέψιμη)
4. Τις βόλτες
5. Τα βράδια με πανσέληνο στο Σούνιο (είμαι και ρομαντικιά ενίοτε.)
5 πράγματα που μισείς (τώρα γιατί υπάρχει αυτό το θέμα σε αγαποπαίχνιδο, αυτό δεν το γνωρίζω) 1. Αυτούς που μιλάνε συνέχεια (και κυρίως για τους εαυτούς τους).
2. Αυτούς που γκρινιάζουν πολύ.
3. Τις σαύρες (κυριολεκτικά και μεταφορικά)
4. Να τρέχω σε γιατρούς.
5. Να βλέπω την ανηψιά μου στενοχωρημένη.
5 πράγματα που σου λείπουν
1. Μερικοί φίλοι μου γιατί δεν τους βλέπω όσο συχνά θα ήθελα.
2. Ο 25χρονος εαυτός μου
3. Το αγαπημένο μου ελαστικό μαύρο τζιν που δεν μου κάνει πια
4. Τα ταξίδια
5. Μου λείπει και λίγη αυτοπεποίθηση, αλλά μην το κάνουμε θέμα.
5 ευχές για το 2014 1. Να μη χρειαστεί να επισκεφτούμε κανένα γιατρό.
2. Να έρθει καμιά επιστροφή φόρου να γουστάρουμε.
3. Να χάσουμε κανά κιλό.
4. Μόνο γέλια και χαρές φέτος και φυσικά
5. καλή καρδιά!
5 όνειρα που θέλεις να γίνουν πραγματικότητα
1. Να εμφανιστεί μια κληρονομιά από το πουθενά και να γίνω εισοδηματίας. 2. Εναλλακτικά του 1., να μου κάτσει το τζόκερ. Σε φάση τζακπότ εννοείται.
3. Να πάω Νέα Υόρκη, Τόκυο και Λονδίνο.
4. Να αναγνωριστεί επιτέλους το φωνητικό μου ταλέντο.
5. Να μάθω να παρκάρω.
Οι ερωτήσεις της Έλενας:
1. Αν
έπρεπε να χρησιμοποιείς μόνο ένα προιόν μακιγιάζ ποιο θα ήταν αυτό;
Μόνο ένα;;; Με σκοτώνεις ρε φιλενάδα τώρα. Μαύρο μολυβι τότε.
2. Ποιο
είναι το αγαπημένο σου ζώο;
Το λιοντάρι (hear me roar κι έτσι)
3. Ποιος
είναι ο αγαπημένος σου στίχος, είτε από τραγούδι είτε από ποιήμα;
"Σ' αγαπάω ελεύθερα και τσάμπα" (Τομ Ρόμπινς, Ο Τρυποκάρυδος)
4. Πως
φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 20 χρόνια από τώρα;
Ξέρω γω; Πάντως, αν κρινώ από τη βασιλομήτωρ, σίγουρα όχι ρυτιδιασμένο!
5. Ποιο
είναι το επάγγελμα των ονείρων σου;
Εισοδηματίας, πάλι τα ίδια θα λέμε;
Και οι δικές μου πέντε ερωτήσεις προς απάντηση
1. Πιστεύεις ότι μας ψεκάζουνε;
2. Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία και γιατί;
3. Σου αρέσει ο Μάρκος Σεφερλής; Δικαιολόγησε την απάντησή σου.
4. Πώς θέλεις το άλλο σου μισό; Φέτες ή μπυροκοίλι;
5. Αλμυρό ή γλυκό;
Και ταγκάρω τους παρακάτω:
1. Πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Αθηνά, γιατί ξεχυλίζει από αγάπη.
Πραγματικός διάλογος μεταξύ εμού και φίλης που έρχεται από την ξενιτιά (!) και πρόκειται να την παραλάβω από Ελ. Βενιζέλο.
- Θέλω υποδοχή με λουλουδικό.
- Θα μαζέψω τσουκνίδες από το δρόμο.
- Τέλεια! Είναι αντιοξειδωτικές, θα τις αξιοποιήσω κι αυτές. Θα τις πιω.
- Οι κατουρημένες έχουν και ω3.
Μερικές μέρες πριν περπατώντας στο κέντρο έπεσα πάνω στον άνθρωπο που με απέλυσε. Για την ακρίβεια αυτή έπεσε πάνω μου. Για να πω την αλήθεια αιφνιδιάστηκα από τη μία, αλλά από την άλλη τι περίμενα, ήμουν κοντά στο παλιό μου γραφείο την ώρα του σχολάσματος, λογικό ήταν να συμβεί αυτό.
Αλλιώς την είχα φανταστεί αυτή τη συνάντηση. Νόμιζα ότι θα ένιωθα θυμό ή θα στενοχωριόμουν ή ότι θα ήθελα να της πω
ό,τι ακριβώς σκεφτόμουν (πράγματα όχι και τόσο
ευχάριστα όπως καταλαβαίνεις) και διάφορα άλλα μαύρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ένιωσα απολύτως τίποτα, απλώς της χαμογέλασα και της είπα γεια. Τίποτα. Ακόμα και εγώ ξαφνιάστηκα.
Γιατί συνειδητοποίησα ότι χειρότερο από την απόλυση και χειρότερο - ναι - και από την ανεργία είναι αυτή η αίσθηση ανασφάλειας ότι δεν θα ξαναβρείς ποτέ δουλειά γιατί πάντα κάποιος άλλος θα έχει καλύτερο βιογραφικό ή καλύτερες γνωριμίες ή θα τα πάει καλύτερα στη συνέντευξη.
Και ακόμα χειρότερο είναι εκείνο το βλέμμα των γνωστών όταν σε συναντούν και σε ρωτούν "τι νέα; με δουλειά τι γίνεται;" και τους λες "τίποτα ακόμα". Ειλικρινά θα κουβαλάω καθρέφτη μαζί μου για να τους δείχνω πόσο μαλάκες φαίνονται. Αυτό το ύφος το "ωχ, γλυκιά μου, σε καταλαβαίνω, κάνε υπομονή, κάτι θα βρεθεί" και από την άλλη η ανακούφιση που τη βλέπεις εκεί στο βάθος του ματιού τους "ουφ, ευτυχώς που δεν είμαι εγώ στη θέση της". Αυτό δεν παλεύεται. Μην το κάνετε.
Λοιπόν. Αρκετά τεμπέλιασα ως μπλόγκερ και πήρε αυτόν τον τόπο η κάτω βόλτα. Σήμερα πρωτομηνιά εγκαινιάζω ένα νέο σέξιον και σου παρουσιάζω έναν από τους άλλους μου εαυτούς (έχω και εγώ πολλούς), την Μπ(ι)ούτι Koueen.
Τρίχες. Δηλαδή μαλλιά. Κοντά, μακριά, βαμμένα, φυσικά, ίσια, κατσαρά, σπαστά, ξηρά, λιπαρά, ταλαιπωρημένα, υγιή, με ψαλίδα ΟΥΦ! Και πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες της καθεμιάς μας; Με εκατοντάδες προϊόντα. Σαμπουάν, κοντίσιονερ, μάσκες, βαφές, λακ, τζελ. Πας σούπερ μάρκετ και δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Κοιτάς τύπο μαλλιών, εταιρία, τιμή και όταν κάποια προϊόντα αλληλοκανιβαλίζονται (έχουν την ίδια χρηστικότητα και είναι παρόμοια μεταξύ τους) κάθεσαι οχτώ ώρες μπροστά στα ράφια και χάνεσαι στους διαδρόμους του μυαλού σου και τα θες όλα, αλλά δεν μπορείς να τα πάρεις.
Και σαν μην έφταναν όλα αυτά, να σου και τα λάδια... Και παίρνω κι εγώ που έχω πλούσιο και με χοντρή τρίχα μαλλί, το Miraculous oil της Garnier γιατί το μαλλί μου ήταν μες στην ταλαιπώρια από τα πιστολάκια και τις ισιωτικές, το χρησιμοποιώ κανά διβδόμαδο (αφού κουρεύτηκα) και έρχεται το μαλλί και γίνεται τζιτζί. Μαγικό, το χρησιμοποιώ μόλις λουστώ και πριν από το πιστολάκι, αλλά και μετά ειδικά σε κάτι μέρες σαν τη σημερινή που η υγρασία χτυπάει κόκκινο και η τρίχα αυτονομείται και θέλει να πετάξει.
Μόνο που μια μέρα που ήμουνα σε γνωστή μπουτίκ ομορφιάς και είχα βυθιστεί μέσα στις μάσκες και τα κοντίσιονερ, βλέπω μια ανοιχτόχρωμη και σοβαρή να μου κλείνει το μάτι. Επ! Τι είναι πάλι τούτο; BB για μαλλιά; Καλά θα μας τρελάνουνε; Wtf;;; Έλα μου όμως που ήταν καινούριο προϊόν και άρα σε προσφορά και βγήκα από το σώμα μου και είδα το χέρι μου να παίρνει ένα μπουκαλάκι και να το βάζει στο καλάθι. Ήταν η bb αντιγηραντική μαλλιών Pantene 7 σε 1 (δύναμη, λάμψη, απαλότητα, ανάλαφρη περιποίηση, ενυδάτωση, επανόρθωση φθοράς, ελαστικότητα στις άκρες). Εντάξει μωρέ, όταν τελειώσει το λάδι (και το miraculous, αλλά και το elvive που μου έκανε δώρο η αδερφή μου) θα έχω τη ΒΒ. Ναι καλά. Το λάδι μπήκε για λίγο στην άκρη γιατί τουλάχιστον στα δικά μου μαλλιά η ΒΒ κάνει ακριβώς ό,τι υπόσχεται. Πλας τα κάνει τόσο απαλά που θέλω να τα αγγίζω όλη την ώρα.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, πάω πριν από 3-4 μέρες σούπερ μάρκετ και τι να δω; Όλα τα προϊόντα Pantene 1+1. Και βλέπω πάλι το χέρι μου να αρπάζει δύο μπουκαλάκια spray conditioner για ανάλαφρα μαλλιά (φωτό θα προστεθεί όταν βάλει και η pantene στο site της). Είναι για λεπτή τρίχα, αλλά λέω για 3 ευρώ και κάτι δύο μπουκαλάκια των 150ml, ας πάει και το παλιάμπελο. Και το βάζω σε στεγνά μαλλιά. Και το μαλλί ανεβαίνει στα ουράνια και με ευγνωμονεί κλαίγοντας από ευτυχία. Τι προϊόν είναι αυτό; Να πω για τη μυρωδιά; Για τη σύσταση; Για την αίσθηση; Έρωτας.
Δεν κολλάω όμως στη μάρκα. Αν εντοπίσω αντίστοιχα προϊόντα και από άλλη εταιρία δεν θα διστάσω να τα δοκιμάσω.
Ιν κονκλούζιον, τα δύο παραπάνω τα προτιμώ πλέον μακράν από τα λάδια, γιατί εκτός των άλλων, όταν βάζω λάδι την άλλη μέρα ξυπνάω με το μαλλί στυλιζαρισμένο ανάλογα με τις ορέξεις του μαξιλαριού μου. Και το μαξιλάρι μου δεν είναι και ο καλύτερος κομμωτής του κόσμου...
To evonitakion, φίλη συμπλόγκερ από τα παλιά (αλήθεια φέτος πάμε για τα 3χρονα του μπλογκ, πώς πέρασε έτσι ο καιρός;) μου έδωσε το liebster award και επειδή έχω να κάνω τέτοια ανάρτηση πάρα πολύ καιρό, αλλά και γιατί πάντα με σκέφτεται σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εγώ βαριέμαι ήρθε η ώρα να το παίξω.
Οι κανόνες γνωστοί: Γράφεις 11 πράματα για σένα, απαντάς τις 11 ερωτήσεις του συμπλόγκερ που σε έκανε tag, γράφεις με τη σειρά σου τις δικές σου 11 ερωτήσεις που θα τις απευθύνεις σε άλλους 11 κ.ο.κ.
Πάμε στα 11 πράγματα για μένα:
1. Εδώ και 2-3 μήνες έχω φάει κόλλημα με τις beauty bloggers & vloggers. Διαβάζω αναρτήσεις και βλέπω βίντεο μετά μανίας. Κορίτσια, συνεχίστε. Σας αγαπώ.
2. Στα 17 μου έγραφα τραγούδια για τον καθηγητή της ιστορίας δέσμης που τον είχα ερωτευτεί.
3. Έχω φυσικά μαύρα μαλλιά και πράσινα μάτια πράγμα που με κάνει Baratheon, ενώ στην ψυχή είμαι Λάννιστερ.
4. Δεν μπορώ να κάνω ρόδα.
5. Είμαι γαμάτη θεία.
6. Παρόλο που είμαι και γαμώ τις οδηγάρες δεν ξέρω να παρκάρω. Συνήθως το αμάξι είναι με τη μισή ρόδα πάνω στο πεζοδρόμιο, με τον κWλο έξω και αν καμιά φορά τύχει να παρκάρω σωστά είναι καθαρά θέμα τύχης.
7. Στο δίλημμα Στικούδη ή Αραβανή, εννοείται Στικούδη.
8. Παλιότερα προτιμούσα το Candy Crash από το Pet Rescue. Πόσο λάθος έκανα.
9. Δεν φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου.
10. Στη β' λυκείου στο διπλανό μου θρανίο καθόταν ο Τσιμιτσέλης.
11. Η αγαπημένη μου τραγουδίστρια αυτή την περίοδο είναι η Miley Cyrus.
Οι ερωτήσεις τις evonitaς (πολύ δύσκολες, ρε κορίτσι!): 1. Θυμάσαι περισσότερο τις φορές που έχεις δακρύσει ή τις φορές που έχεις γελάσει;
Γελάω συνέχεια. Δεν δακρύζω. Κλαίω κανονικά και γοερά άμα λάχει. Μάλλον το δεύτερο θυμάμαι περισσότερο.
2. Τι είναι πιο σημαντικό για σένα, η ψυχική ή η σωματική σου υγεία; (επέλεξε ένα και αιτιολόγησε)
Η ψυχική φυσικά. Η ψυχολογική μάλλον. Γιατί επηρεάζει άμεσα τη σωματική. Και το αντίθετο σαφώς συμβαίνει, αλλά το έχω πρόσφατο το χάλι το ψυχολογικό που επηρέασε άμεσα τη σωματική μου υγεία.
3. Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο;
Να πάω Τόκυο.
4. Αν έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε μια φίλη γυναίκα ή σε ένα φίλο άντρα, ποιον θα διάλεγες και γιατί;
Συγκεκριμένα άτομα ή έννοιες; Για απλή φιλία γυναίκα. Για φιλία άντρα. Γιατί το αγόρι θα με πάει πάντα παραπέρα. Γιατί σκέφτεται διαφορετικά από εμένα.
5. Ποια φάση της ζωής σου θα επέλεγες, αν σου έλεγαν να διαλέξεις μια που θα σε συντροφεύει για πάντα;
Τα 23 μου. Γιατί ήμουν στα πιο όμορφά μου και κυρίως γιατί είχα μια τέλεια δουλειά και με εκπληκτικό για εκείνη την ηλικία μισθό.
6. Αν σου έλεγαν να αποκαλύψεις ένα κρυφό μυστικό ενός φίλου σου με αντάλλαγμα χρήματα, θα το έκανες;
Για πάρα πολλά λεφτά ναι. Είμαι άνθρωπος με ελαττώματα. Η υποκρισία δεν είναι ένα από αυτά (για όσους τρέξουν να πουν ότι εκείνοι δεν θα το έκαναν ποτέ).
7. Ποιο είναι το καλύτερο και ποιο το χειρότερο πράγμα που σου έχει τύχει στη ζωή;
Το καλύτερο είναι φυσικά ο καλός μου (τι άλλο;), το χειρότερο δεν μου έχει ακόμα συμβεί, ξέρω ποιο είναι και ελπίζω να αργήσει όσο περισσότερο γίνεται.
8. Τι θα έκανες για να αλλάξεις τον κόσμο;
Δύσκολη ερώτηση (και αυτή). Δίαιτα υποθέτω.
9. Έχεις απωθημένα στη ζωή σου;
Εννοείται! Θα ήθελα να τρώω τα πάντα και συνέχεια και να μην παίρνω γραμμάριο.
10. Πες μου 3 λόγους που θα σε έκαναν να μεταναστεύσεις.
Έχω ήδη μεταναστεύσει από πολύ μικρή. Εσωτερικά. Για έξω ούτε καν. Το πιο εύκολο είναι να φύγεις. Εδώ έχει η αχλάδα την ουρά.
11. Τι γνώμη έχεις για τον εαυτό σου;
Είμαι και γαμώ τα παιδιά.
Και κάπου εδώ πρέπει να γράψω και τις δικές μου ερωτήσεις, αλλά δεν θα το κάνω διότι α) δεν προλαβαίνω και β) δεν θέλω να δώσω πουθενά βραβείο.
Επίσης, παλιότερα η evonita με είχε καλέσει να παίξω και ένα άλλο παιχνιδάκι, να γράψουμε τα 10 πράγματα που αν έκανε κάποιος άντρας δεν θα θέλαμε να τον δούμε στα μάτια μας. Τα δικά μου 10:
1. Να χρησιμοποιήσει το κραγιόν ή/και τη μάσκαρά μου. Σιχασιά. 2. Να οδηγεί γουρούνα στην Πανεπιστημίου. Όξω! 3. Να έχω μεγαλύτερα αρ...ια από εκείνον. 4. Να μη βάζει αντιρυτιδική. 5. Να μην του αρέσει ο Σουλεϊμάν. Ή έστω η Προδοσία. 6. Να μην παίζει τέννις. Σκουός στη χειρότερη. 7. Να έχει μεγαλύτερες βλεφαρίδες από εμένα. 8. Στο δίλημμα Στικούδη - Αραβανή να προτιμάει την Αραβανή. 9. Να είναι φιλόλογος. 10. Να ακούει Justin Bieber.
Γενικά δεν έχω σοβαρά θέματα με τους άντρες γιατί πολύ απλά:
Έχεις θέμα με τα κιλά σου; Δεν σου αρέσει ο σωματότυπός σου; Σιχτιρίζεις μέρα νύχτα τα άτιμα τα γονίδιά σου για το κακό που σε βρήκε χωρίς να το έχεις επιλέξει; Χωράς άνετα στο σμόλ του ζάρα και βαρέθηκες να σου λένε συνέχεια "καλέ, θα σε πάρει ο αέρας, φάε κάτι"; Έχεις δοκιμάσει τα πάντα [KFC ΚΑΙ κρέπες (2 αλμυρές - 1 γλυκιά) στις 3 τα ξημερώματα μετά από ολοήμερο γλέντι με γουρνοπούλες, κοντοσούβλια, φουλ τηγανητές πατάτες και τζατζίκι] και πάλι δεν γίνεται τίποτα;
Εσύ πάλι έχεις θέμα με τα κιλά σου, αλλά από την ανάποδη; Δεν σου αρέσει ο σωματότυπός σου; Σιχτιρίζεις μέρα νύχτα τα άτιμα τα
γονίδιά σου για το κακό που σε βρήκε χωρίς να το έχεις επιλέξει; Δεν χωράς ούτε στο Νο20 του μάρξ εντ σπένσερ και βαρέθηκες να σου λένε συνέχεια "ράψτο το άτιμο, δεν έχει πάτο αυτό το στομάχι πια";
Μην απογοητεύεσαι! Υπάρχει λύση και για σένα, μικρή συλφίδα (ή συφλίδα που έλεγα μικρή) και για σένα που μου μοιάζεις και λίγο (λίγο όμως γιατί εμένα το 20 του μαρξ εντ σπένσερ μου είναι ελαφρώς μεγάλο). Με χαρά σας παρουσιάζω αυτό το ανατρεπτικό προϊόν-επανάσταση στο χώρο της ανθυγιεινής διατροφής!
Όπως βλέπεις, αν ανήκεις στη β' κατηγορία (έχεις δηλαδή "λίγα" παχάκια)
παίρνεις το προϊόν και εξαφανίζονται. Εάν ανήκεις στην α' κατηγορία
(δεν έχεις παχάκια) παίρνεις το προϊόν και αποκτάς το κοιλόνι που πάντα
ονειρευόσουν!
Εκτός από το πρωτοποριακό αυτό προϊόν που ανοίγει νέες πόρτες στο χώρο της διατροφολογίας, υπάρχουν πάντα και κάποια τρικ, κάποια μικρά κολπάκια που λειτουργούν επικουρικώς και απογειώνουν τη χρήση του σούπερ προϊόντος μας!
Ας πούμε, πεινάς; Μαζί το με προϊόν φάε ένα μπιγκ μακ σαν αυτό της φωτογραφίας:
Το 2 σε 1 μπιγκ μακ απευθύνεται και στις δύο κατηγορίες. Τρως μόνο το πάνω αν είσαι μπαμπάτσικη ή ολόκληρο αν δεν είσαι.
Θυμάσαι εκείνο το ανέκδοτο που λέει "δεν πεινάς, διψάς;" Εμπνευστήκαμε από τη μεγάλη αυτή σοφή ρήση για να δημιουργήσουμε μία ακόμα πρωτοπορία! Ο καμουφλαρισμένος πάγος!
Όπως και το 2 σε 1 μπιγκ μακ, απευθύνεται και αυτό και στις δύο κατηγορίες. Καταναλώνεις το ποπ κορν μέσα από το σακούλι που γράφει ΠΑΓΟΣ γιατί δεν πεινάς - διψάς! Αν ανήκεις στην α' κατηγορία παίρνεις όλες τις θερμίδες του ποπ κορν, αν ανήκεις στη β' παίρνεις όλες τις θερμίδες του πάγου, δηλαδή 0 (μηδέν)! Μαγικό;;;
Για τους 127.199 τυχερούς που θα τηλεφωνήσουν πρώτοι, δώρο αυτό το απίθανο αναψυκτικό!
Χαρούμενο τραγουδάκι που σε άκουγα στο koumobil για να σπάσω τον τσαμπουκά στο άγχος μου πριν μάθω τα (ευτυχώς τελικά) καλά νέα, θα σε αγαπώ για πάντα!
