Στο καλό να πας

Ότι το '13 δεν μου πήγε και τόσο καλά το έχω ξαναπεί. Ότι το '14 θα κερδίσω το τζόκερ και θα φύγω για Copacabana να γνωρίσω τον Τόνυ και την Αμερικάνα και να πίνω καϊπιρίνιες μέχρι το πρωί δεν το έχω πει ακόμα, το λέω τώρα.

Ωστόσο, επειδή είμαι και της θεωρίας της θετικής ενέργειας, της ενέργειας γενικότερα και του "ότι δίνεις παίρνεις" και για να μην είμαι και άδικη με αυτό το δόλιο το έτος, δεν μπορώ να παραβλέψω τα πράγματα που έκανα, είδα και διάβασα και με γέμισαν χαρά. Για φέτος μόνο πράγματα, τα πρόσωπα (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις) μπορούν να πάνε να δουν αν έρχομαι και να μείνουν εκεί καλύτερα.

Τα βιβλία μου

Αν απόρησες με τη Sasha Grey να ξέρεις ότι δεν μπορούσα να αντισταθώ στο πρώτο της μυθιστόρημα μόλις το είδα στο κέντρο τύπου στο νησί ;)

Όσο για τον Τρυποκάρυδο θεωρώ ότι είναι η υπέρτατη ιστορία αγάπης:
"Ο έρωτάς μου για σένα δε δέχεται δεσμά. Σ' αγαπάω ελεύθερα και τσάμπα."

Δυστυχώς από τότε που άφησα το σπίτι μου τα έχω κλείσει σε μια ντουλάπα ελλείψει βιβλιοθήκης και αυτό είναι κάτι που με στενοχωρεί ιδιαίτερα.

Οι τόποι μου

Η πόλη που διάλεξα να ζω

 

Το λιμάνι μου

Το χωριό μου

Το σπίτι μου

Το καλοκαίρι μου

 

Τα φαγιά, τα ποτά και τα ξενύχτια

   

Και όπως έγραφα έξι μήνες πριν:

Άνοιξε το παντζούρι. Άσε τον ήλιο να μπει μέσα. Ο ήλιος είναι η φωτεινή αλλαγή. Άστη να μπει. Κι ας σε χτυπήσει. Όταν οι αισθήσεις σου συνηθίσουν θα δεις νέες εικόνες. Όμορφες, άσχημες, αδιάφορες, τι σημασία έχει; Καινούριες.

 

Καλό 2014

Όλες οι φωτογραφίες είναι δικές μου και τραβήχτηκαν μέσα στο '13. All rights reserved, ε!

Ελληνικές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες

Προπαραμονή Χριστουγέννων γύρω στις 12:30 - 1 παρά το μεσημέρι, το Koumobil βρίσκεται μποτιλιαρισμένο στη λεωφόρο Αθηνών (για τους φίλους Καβάλας) στο ρεύμα προς την ηρωική έξοδο των εορτών. Ακριβώς μπροστά κλασικός νταής οδηγός σε κουβά λευκό αυτοκινητάκι προσπαθεί να αλλάξει λωρίδα κάνοντας σφήνα σε τεράστιο φορτηγό φυσικά χωρίς να έχει ανάψει φλας [προσέχει να μην του έρθει φουσκωμένος ο λογαριασμός της ΔΕΗ - (ζώα!)]. Εννοείται ότι η φορτηγάρα δεν βλέπει τον κουβά και προχωρώντας του παίρνει μπροσταριά τον καθρέφτη.

Ο νταής του κουβά τρελαίνεται, κάνει κάτι ελιγμούς, περνάει μπροστά από το φορτηγό, σταματάει επιτόπου (γύρω γύρω σταματημένα αυτοκίνητα με επιβάτες να κοιτούν έκπληκτοι), κατεβαίνει βρίζοντας και ανοίγει την πόρτα του φορτηγατζή για να παίξει ξύλο. Ο φορτηγατζής στο δευτερόλεπτο αρπάζει ένα ξύλινο χοντρό κοντάρι (!) από το πουθενά και είναι έτοιμος να τον πλακώσει. Ανοίγει και ο συνοδηγός του φορτηγατζή την πόρτα του για να κατέβει να τον πλακώσει και εκείνος. Ο νταής τρέχει στο λευκό του αυτοκινητάκι (τα μπροστινά αυτοκίνητα εν τω μεταξύ έχουν προχωρήσει), βάζει μπρος και αλλάζοντας λωρίδες ανάμεσα στα υπόλοιπα αυτοκίνητα γίνεται καπνός.

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε! Ο πόλεμος τελείωσε. (Ή μήπως όχι;)

Πρόλαβα

Έχω πολύ καιρό να κάνω ανάρτηση-κραξικόπημα και μιας και έρχονται και άγιες μέρες και θα με πιάσουν οι καλοσύνες το ξέρω, ας του δώσω λίγο να καταλάβει όσο προλαβαίνω.

Και λέω ΟΥΣΤ και ΟΥΡΤ σε:
1. όποιον με προσφωνεί με -άκι στο τέλος του ονόματός μου (μηδενός εξαιρουμένου). Και δεν μιλάω για το Koueenάκι, αυτό το βρίσκω εξαιρετικά χαριτωμένο. Για το Μαράκι λέω. Ειδικά όταν έχει και λερωμένη τη φωλιά του ή θέλει χάρη και είναι αρκετά χέστης για να τη ζητήσει ευθέως και πάει δια της πλαγίας οδού.

2. όποιον λέει ψέματα και μετά από δύο λεπτά έχει ξεχάσει τι έχει πει και λέει άλλο ψέμα που αναιρεί το προηγούμενο. Και είναι και χαζά ψέματα που δεν έχουν καμία σημασία, δηλαδή αυτός που το κάνει δεν κερδίζει και κάτι, πέραν του ότι φαίνεται εντελώς βλάκας. Σου λέει π.χ. "πήγα για κάτι ποτάρες την Πέμπτη, χαμός έγινε" και μετά από δύο λεπτά "πω πω αυτή την περίοδο πνίγομαι, δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο, να φανταστείς έχω να βγω απ' το Πάσχα!"

3. αυτούς που νομίζουν ότι με να τους μιλάς ευγενικά ή να κάνεις χιούμορ τους την πέφτεις. Ειδικά ψόφος σε αυτούς που είναι σα γαμωτοκερατόμου.

4. αυτούς που είναι άρρωστοι και βήχουν μπροστά στη μούρη σου χωρίς να βάλουν ένα χαρτομάντηλο ή έστω το χέρι τους μπροστά και σου σκάνε στη μούρη ψεκαστήρι όλα τα μικρόβια. Χειρότεροι εκείνοι που κατά την πράξη του βήχα βγάζουν έξω και τη γλώσσα τύπου σαύρα που κυνηγάει το κουνούπι. 

5. αυτούς που είναι εντελώς περιορισμένης και πιστεύουν τις αναρτήσεις του κουλουριού. Δες εδώ και θα καταλάβεις.

Άντε γειαααααα

 Όλα τα gifακια είναι από τουμπουλίρ.

Last one - best one

Το 2013 δεν ήταν σίγουρα η χρονιά μου. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Από την απόλυση και το χειρουργείο μέχρι και τα αγαπημένα πρόσωπα που έφυγαν, ψυχολογία στα Τάρταρα.

Αλλά μόλις μπήκε ο Δεκέμβρης σαν κάτι φάνηκε να κινείται. Μια (σοβαρή) επαγγελματική πρόταση, οι προετοιμασίες του πάρτυ της τοξοτίνας ανηψιάς μου για τα 6α της γενέθλια και η απερίγραπτη χαρά της, η συναυλία του Jay Jay Johanson στις 15, οι άνθρωποί μου. Σαν να πάτησε κάποιος ξαφνικά το ΟΝ και άναψαν τα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου.


Και να μην ξεχάσω ότι προχτές που πήγα σε γνωστή μπουτίκ ομορφιάς και ρώτησα για αντιρυτιδική κρέμα, γυρνάει και μου λέει η αισθητικός εκεί πέρα "τι να την κάνεις, είσαι μικρή, μια ενυδατική φτάνει!". Και κάπως έτσι (ξανά)ανακαλύπτεις τη χαρά του να είσαι 32 και να μοιάζεις με 27 (μπορεί και 25)!

Και μιλώντας για Jay Jay, ανυπομονώ να ακούσω live αυτό:

Πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο

Πάρτο απ’ την αρχή

Και προσπάθησε ξανά

Πρέπει να είσαι πιο γρήγορος

Αν μπορείς

Πολύ πιθανό να αποτύχεις

Όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις

Δεν είναι αρκετό

Χρειάζεται πολλή δουλειά

Για να φτάσεις στην κορυφή