Πέντε μήνες είναι αυτοί

Αυτή τη βδομάδα κλείνω αισίως πέντε μήνες ανεργίας, πέντε μήνες που με έκαναν σοφότερη και εξυπνότερη (ναι, υπάρχει κι άλλο περιθώριο για σοφία και εξυπνάδα σε μένα, ούτε κι εγώ η ίδια δεν το πίστευα). Πάμε να δούμε τι έμαθα:

Αγγελίες - Βιογραφικά
- Φοβού τις αγγελίες εργασίας από εταιρίες που λένε ότι προσφέρουν "οικογενειακό περιβάλλον εργασίας". Είναι που σου κάνουν και παιδιά (το 'πιασες το υπονοούμενο, έτσι;)
- Υπάρχουν και αγγελίες που μπορεί να ζητάνε άνθρωπο για μια πολύ απλή θέση και όταν τις διαβάζεις προσεκτικά να διαπιστώνεις ότι θέλουν να έχεις διδακτορικό (ΜΙΤ τουλάχιστον, άντε Χάρβαρντ στη χειρότερη), προφίσιενσυ στα κορεάτικα και πιστοποίηση παρακολούθησης σεμιναρίου κβαντομηχανικής από τα εργαστήρια της ΝΑΣΑ. (Συνήθως αυτή τη θέση την καταλαμβάνει ο ανηψιός του προσωπάρχη, απόφοιτος μανικιούρ-πεντικιούρ των ΙΕΚ "Μαραμένη μου γαρδένια".)
- Οι μισές από τις αγγελίες που θα διαβάσεις προέρχονται από εταιρίες no name (σαν τα αλεύρια στο Μαρινόπουλο) και οι άλλες μισές νομίζεις ότι απευθύνονται σε δίχρονα. Το ότι υπάρχει μεγάλη ανεργία δεν σημαίνει ότι οι εταιρίες δεν πρέπει να φροντίζουν για την ποιότητα των αγγελιών τους. Άνεργοι είμαστε, όχι ηλίθιοι.
- Η αποστολή βιογραφικών είναι πολύ κουραστική διαδικασία. Δεν είναι μόνο ότι τα στέλνεις και τελείωσε. Για κάθε θέση πρέπει να προσαρμόσεις αναλόγως το βιογραφικό σου και να γράψεις και δυο λόγια γιατί θέλεις τη συγκεκριμένη δουλειά και τι γαμάτη εταιρία είναι αυτή. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν πρέπει να γράφεις σε όλους τα ίδια γιατί και καλά οι HRάδες τα καταλαβαίνουν αυτά. Για κάθε μία μέρα αποστολής βιογραφικών, δίνω στον εαυτό μου τρεις μέρες ρεπό.


Συναισθήματα - κοινωνική ζωή
- Δυστυχώς δεν υπάρχει συναισθηματικός διακόπτης. Μια σε παίρνει από κάτω, την άλλη σηκώνεσαι, την τρίτη σε παίρνει και σε σηκώνει γενικώς.
-  Θα έρθει η στιγμή που δεν θα έχεις τι να πεις με τους φίλους-πρώην συναδέλφους και τότε θα διαπιστώσεις ότι το 95% των συνομιλιών σας ήταν για τη δουλειά. Τότε θα νιώσεις λίγο μόνος.
- Μόνος μαζί με λίγη ντροπή και στενοχώρια και ίσως θυμό θα νιώσεις όταν θα γνωρίζεις κόσμο και στην ερώτηση "με τι ασχολείσαι;" δεν θα έχεις τι να πεις πέρα από τα κλασικά "απολύθηκα... ψάχνομαι... στέλνω cv κ.λπ.", τα οποία θα τα λες μέσα από τα δόντια, ίσως με κατεβασμένο κεφάλι και σίγουρα χωρίς eye contact (οπτική επαφή).
- Μιας και μιλάμε για μοναξιά να ξέρεις ότι τα πρωινά στο facebook ζεις την υπέρτατη. Ο κόσμος (σου) αρχίζει να σκάει μετά τις 5μιση - 6 το απόγευμα. Βρες κάτι πιο δημιουργικό να κάνεις, ακόμα και αν αυτό είναι να μαζεύεις φύλλα απ' το μπαλκόνι. Το πραγματικό, όχι του φαρμ βιλ.


Τζάμπα γοργόνες και μάγκες
- Υπάρχουν και οι τύποι που εργάζονται αλλά επαναστατούν γιατί τα αφεντικά τους πίνουν το μεδούλι και εκμεταλλεύονται την υπεραξία τους και θα το κάψουν το "μπουρδέλο" (σ.σ. την εκάστοτε εταιρία), αλλά όταν τους λες "εγώ δεν έχω αφεντικό πάνω απ' το κεφάλι μου, αλλάζουμε;" κάνουν μόκο.
- Υπάρχουν και οι τύπισσες - πριγκίπισσες που είναι εκτός τόπου και χρόνου. Πραγματική ιστορία από τις φετινές μέρες καριέρας όπου παρακολουθώ την παρουσίαση γνωστού ιδιωτικού εκπαιδευτικού ιδρύματος με πολύ ακριβά δίδακτρα. Αλλά πολύ ακριβά. Παίρνει το λόγο μια κοπέλα από το κοινό και ρωτά: "Είμαι άνεργη, τα οικονομικά μου δεν είναι καλά, πώς μπορώ να σπουδάσω σε εσάς;" Δόθηκαν δύο απαντήσεις από τους ανθρώπους του ιδρύματος. Η πρώτη αφορούσε τις υποτροφίες που δίνουν. Μέχρι εδώ όλα καλά. Η δεύτερη δόθηκε από τη σύμβουλο ανάπτυξης καριέρας: "Μπορείς να πιάσεις δουλειά σε μια πολύ καλή εταιρία και να σε χρηματοδοτήσει εκείνη." Και το καλύτερο δεν ήταν η απάντηση. Ήταν η λάμψη στο βλέμμα της όταν σκέφτηκε αυτή τη μεγάλη σοφία. Εκείνη την ώρα χύθηκαν τα μυαλά μου (και όχι μόνο τα δικά μου) στο πάτωμα. Και στην τελική ρε κοπελιά, αφού δεν έχεις λεφτά μη σπουδάσεις. Κάτσε σπίτι σου και διάβαζε αγγελίες που ζητάνε μεταπτυχιακά από το Yale. Όχουουουου, μας τα 'πρηξες.


LinkedIn 
Όλοι σε προτρέπουν να φτιάξεις δικό σου λογαριασμό και αν έχεις ήδη να τον χρησιμοποιείς καθημερινά για να δικτυωθείς περισσότερο. Δύο πρόχειρα πραγματάκια που μου έρχονται στο μυαλό:
1. Εκεί είναι όλοι manager, CEO, specialists, founders και co-founders. Ούτε ένας ταπεινός υπάλληλος. Δεν μπορεί, κάποιο λάθος έκανα τόσα χρόνια.
2. Μερικές φορές σε προτρέπει να πεις συγχαρητήρια (congrats) σε κάποιο connection σου που κλείνει Χ χρόνια στο current position του. Μη γράψεις από κάτω "να τα εκατοστήσεις", είναι το ίδιο σα να λες "ελπίζω να αφήσεις τα κοκκαλάκια σου σε αυτό το πόστο". Θα παρεξηγηθείς, καταλαβαίνεις...

Κλείνοντας θα κάνω μια βαθιά υπόκλιση σε όλους εκείνους που έχουν τα αρχΚότσια και ξεκινούν τις δικές τους δουλειές, φεύγοντας από τη λογική της σιγουριάς της μισθωτής εργασίας (λέμε και κανά ανέκδοτο να περνά η ώρα) και παλεύοντας με τη γραφειοκρατία, το άγχος αν θα πάει καλά η επιχείρηση και την ελληνική παράνοια γενικότερα. Μπράβο ρε παιδιά!

Βάζε αντηλιακό

Τις προάλλες ανέβηκε στη σελίδα Koueen στο Facebook το τραγούδι (να το πω;) Everybody is free to wear sunscreen. Πρόκεται για ένα συνδυασμό του τραγουδιού της Rosalla "Everybody's Free (To Feel Good)" από τις αρχές της δεκαετίας του '90 με ένα άρθρο που είχε γραφτεί από την Mary Schmich για την Chicago Tribune το 1997 με τίτλο "Advice, like youth, probably just wasted on the young."

Ο αστικός μύθος θέλει το άρθρο αυτό να παρουσιάζεται σαν εναρκτήριος λόγος στην τελετή αποφοίτησης του MIT την ίδια χρονιά από τον αμερικανό συγγραφέα Kurt Vonnegut (αν και στην πραγματικότητα εκείνη τη χρονιά ομιλητής στο ΜΙΤ ήταν ο Κόφι Αννάν).

Η μίξη έγινε από τον Αυστραλό σκηνοθέτη Baz Luhrmann (Moulin Rouge, The Great Gatsby κ.λπ.). Η φωνή ανήκει στον επίσης Αυστραλό ηθοποιό Lee Perry. Και επειδή το βρήκα εξαιρετικά εμπνευσμένο και εμπνευστικό ταυτόχρονα το παραθέτω στα ελληνικά για την καλύτερη κατανόησή του. Το κακό είναι ότι πρέπει να περάσουν λίγο τα χρόνια (να μπεις έτσι λίγο στα 30) για να καταλάβεις καλύτερα τι θέλει να πει ο ποιητής.

"Κυρίες και κύριοι της τάξης του '97: Να βάζετε αντηλιακό.

Αν μπορούσα να σας δώσω μια συμβουλή για το μέλλον, αυτή θα ήταν να βάζετε αντηλιακό. Τα μακροπρόθεσμα οφέλη του αντιηλιακού έχουν αποδειχτεί επιστημονικά ενώ οι υπόλοιπες συμβουλές που πρόκειται να σας δώσω είναι τόσο αξιόπιστες όσο και η πείρα μου στα πισωγυρίσματα. Και τώρα ακούστε τις:

Απολαύστε τη δύναμη και την ομορφιά της νιότης σας. Άστο, δεν πειράζει. Δεν πρόκειται να καταλάβετε τη δύναμη και την ομορφιά της νιότης σας παρά μόνο όταν αυτή θα έχει ξεθωριάσει. Αλλά, πιστέψτε με, σε 20 χρόνια, θα κοιτάτε τωρινές σας φωτογραφίες και θα καταλάβετε (με έναν τρόπο που τώρα αδυνατείτε να πιάσετε) πόσες δυνατότητες είχατε και πόσο πραγματικά υπέροχοι δείχνατε. Δεν είστε τόσο χοντροί όσο νομίζετε.

Μην ανησυχείτε για το μέλλον.

Ή μάλλον ανησυχήστε, αλλά να ξέρετε ότι το να ανησυχείτε είναι το ίδιο αποτελεσματικό με το να προσπαθείτε να λύσετε μια αλγεβρική εξίσωση μασώντας τσίχλα. Οι πραγματικοί μπελάδες είναι πράγματα που ούτε καν σας έχουν περάσει απ' το μυαλό, από εκείνα που σε κρατούν ξύπνιο στις 4 τα ξημερώματα κάποιας βαρετής Τρίτης. 

Κάντε ένα πράγμα που σας τρομάζει κάθε μέρα.

Τραγουδήστε.

Μην παίζετε με τις καρδιές των ανθρώπων. Μην ανέχεστε ανθρώπους που παίζουν με τη δική σας.

Να πλένετε τα δόντια σας.

Μη χάνετε το χρόνο σας ζηλεύοντας. Μερικές φορές πάτε μπροστά, άλλες μένετε πίσω. Ο αγώνας είναι μακρύς και στο τέλος ο μόνος ανταγωνιστής σας είναι ο εαυτός σας.

Να θυμάστε τα κοπλιμέντα που σας κάνουν. Να ξεχνάτε τις προσβολές. Αν τα καταφέρετε, πείτε μου και μένα πώς το κάνατε. Κρατήστε τα παλιά σας ραβασάκια. Πετάξε τα παλιά statements από τράπεζες.

Κάντε διατάσεις. 

Μη νιώθετε ενοχές αν δεν ξέρετε τι θέλετε να κάνετε στη ζωή σας. Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που ξέρω στα 22 τους δεν ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν στη ζωή τους. Κάποιοι από τους πιο ενδιαφέροντες 40άρηδες που γνωρίζω, ακόμα δεν ξέρουν.

Να τρώτε πολύ ασβέστιο.

Μην ταλαιπωρείτε τα γόνατά σας. Θα σας λείψουν όταν έρθει η ώρα.

Μπορεί να παντρευτείτε, μπορεί και όχι. Μπορεί να κάνετε παιδιά, μπορεί και όχι. Μπορεί να χωρίσετε στα 40, μπορεί να ξεκωλωθείτε στο χορό στην 75η επέτειο του γάμου σας. Ό,τι κι αν κάνετε μην βαυκαλίζεστε και πολύ, αλλά ούτε και να αυτομαστιγώνεστε. Οι επιλογές σας είναι 50% τύχη. Όπως και όλων των άλλων. 

Απολαύστε το σώμα σας. Χρησιμοποιήστε το με όποιο τρόπο μπορείτε. Μην το φοβάστε. Μη σας νοιάζει τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Είναι το καλύτερο εργαλείο που θα έχετε ποτέ.

Να χορεύετε, ακόμα και αν το κάνετε στο σαλόνι σας.

Να διαβάζετε τις οδηγίες, ακόμα και αν δεν τις ακολουθείτε.

Μην διαβάζετε περιοδικά μόδας. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να σας κάνουν να νιώθετε άσχημοι.

Γνωρίστε πραγματικά τους γονείς σας. Ποτέ δεν ξέρετε πότε θα τους χάσετε.

Να αγαπάτε τα αδέρφια σας. Είναι η σύνδεσή σας με το παρελθόν και οι άνθρωποι με τους οποίους κατά πάσα πιθανότητα θα κολλήσετε στο μέλλον.

Καταλάβετε ότι οι φίλοι έρχονται και παρέρχονται, εκτός από αυτούς τους 2-3 πολύτιμους που πρέπει να κρατήσετε. Δουλέψτε σκληρά για να γεφυρώσετε το χάσμα της απόστασης και του τρόπου ζωής, γιατί όσο γερνάτε τόσο περισσότερο θα έχετε ανάγκη τους ανθρώπους που ξέρετε από μικροί. 

Ζήστε στη Νέα Υόρκη μια φορά στη ζωή σας, αλλά φύγετε πριν σας κάνει σκληρούς.

Ζήστε και στη Βόρεια Καλιφόρνια επίσης, αλλά φύγετε πριν σας κάνει μαλθακούς.

Ταξιδέψτε.

Δεχτείτε κάποιες αδιαμφισβήτητες αλήθειες: Οι τιμές ανεβαίνουν. Οι πολιτικοί είναι λαμόγια. Ακόμα και εσείς θα μεγαλώσετε. Και τότε θα αυταπατάστε ότι όταν ήσαστε νέοι οι τιμές ήταν λογικές, οι πολιτικοί είχαν ιδανικά και ότι τα παιδιά σέβονταν τους μεγαλύτερούς τους.

Να σέβεστε τους μεγαλύτερούς σας.

Μην περιμένετε από κανέναν να σας στηρίξει (οικονομικά). Μπορεί να έχετε ένα μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό. Μπορεί να παντρευτείτε κάποιον πλούσιο. Μα ποτέ δεν ξέρετε πότε κάποιο από αυτά θα τελειώσει. 

Μην ταλαιπωρείτε πολύ τα μαλλιά σας, αλλιώς στα 40 σας θα μοιάζετε με 85.

Να είστε προσεκτικοί με το ποιων τις συμβουλές δέχεστε, αλλά να είστε και υπομονετικοί με αυτούς που σας τις δίνουν. Οι συμβουλές είναι μια μορφή νοσταλγίας. Το να συμβουλεύεις είναι σαν να ψαρεύεις ό,τι διαθέσιμο έχεις από το παρελθόν, να το ξεπλένεις, να καλύπτεις από πάνω την όποια ασχήμια και να το ξανασερβίρεις για παραπάνω από όσο αξίζει.

Αλλά εμπιστευτείτε με για το αντηλιακό."

via

Trivia: wikipedia.org
Μετάφραση: Koueen
Πρώτη φορά το είδα ποσταρισμένο στη σελίδα του καινούριου αγαπημένου μου μαγαζιού στο κέντρο της Αθήνας, Indie Scent.