Δύο άνθρωποι. Έρχονται κοντά. Απομακρύνονται. Πλησιάζουν ο ένας τον άλλον ανυπόμονοι. Αμφιταλαντεύονται. Κρατούν απόσταση. Πρέπει; Δεν πρέπει; Γιατί; Ποιος το ορίζει; Ποιος κινεί τα νήματα; Ποιος αποφασίζει; Ο Έρωτας; Ο Θεός; Η Μοίρα; Η Κοινωνία; Οι Ψυχές τους;
ΚαινούριοςRitournelle 2.0 και βιντεάρα που ξεπερνάει και το ίδιο το τραγούδι. C'est beau, je sais.
ΚαινούριοςRitournelle 2.0 και βιντεάρα που ξεπερνάει και το ίδιο το τραγούδι. C'est beau, je sais.
Tres beau...;)
ReplyDeleteTres tres beau
DeleteΠολύ καλό αγαπημένη μου. Θα ξανακλέψω για το άλλο μου ;)
ReplyDeleteΚαλή Κυριακή στα μέρη σου *
Ό,τι θες κάνε, φίλη :*
DeleteΜουσικάρες Μεγαλειοτάτη μου! Μουσικάρες!!!
ReplyDeleteΤώρα, κατά τα λοιπά, καλό θα είναι οι άνθρωποι να μην το πολυψάχνουν με ερωτηματικά και να περνούν στο διά ταύτα, διότι ο χρόνος περνά και είναι εις βάρος τους!
Κίσιζ μάι κουήν!
Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις, αγαπημένη και μόνο με τζιν μπορώ να ανταπεξέλθω, χαχαχα
DeleteΚαλή βδομάδα :)
άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...και δύσκολες ερωτήσεις... λίγοι οι τυχεροί που είναι μαζύ... καλημερα
ReplyDeleteΑκόμα λιγότεροι οι τυχεροί που είναι μαζί και είναι καλά!
DeleteΑγαπάμε Sebastien - και μισούμε ( να αγαπάμε; ) τα πρέπει...
ReplyDelete:)
Ναι, ναι, ναι!
Deleteκαλημέρα
ReplyDeleteωραιότατο σαββατιανό πρωινό
Καθυστερημένες Τεταρτιάτικες καλημέρες!
Delete