Ποιος Δαρβίνος;

Θα ήθελα να πληροφορήσω την ξανθιά μακρυμαλλούσα, αδύνατη, γύρω στα 40, με γυαλιά μυωπίας κυρία που επέστρεφε από την Άνδρο με προορισμό τη Ραφήνα με το απογευματινό δρομολόγιο του Αικατερίνη Π. το Σάββατο 24 Αυγούστου και κάθισε -μάλλον ξάπλωσε χωρίς να υπολογίζει ότι πίσω της καθόταν άνθρωπος- αυθαιρέτως στη θέση 601Α και που δυστυχώς δεν ξέρω το όνομά της για να το γράψω και αυτό ότι ο Δαρβίνος εξέφρασε μια πρωτοποριακή για την εποχή του -και όχι μόνο- θεωρία, αυτή της εξέλιξης.

Η θεωρία της εξέλιξης, γνωστή και ως "Δαρβινισμός" μεταξύ άλλων λέει ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο. Πράγμα που μάλλον γνωρίζει πολύ καλά η συγκεκριμένη γιατί φεύγοντας θεώρησε αυτονόητο ότι έπρεπε να αφήσει πίσω της στο παράθυρο δύο άδεια μπουκαλάκια νερού, δύο άδεια πλαστικά ποτήρια, ένα ακόμα χάρτινο ποτήρι όπου έπινε τον καφέ της και το καλύτερο, μια φλούδα από μπανάνα (!).

Αν και νομίζω ότι οι πίθηκοι έχουν εξελιχθεί και οι ίδιοι και δεν αφήνουν τα σκουπίδια τους όπου να 'ναι, ειδικά τις μπανάνες. Α, και κάτι τελευταίο. Η κυρία ήταν Ελληνίδα. Όπως και ο άλλος που κάπνιζε στο κατάστρωμα και θεωρούσε αυτονόητο ότι τα αποτσίγαρα τα πετάμε στη θάλασσα. Γιατί όταν οι βάρβαροι έτρωγαν βελανίδια, εμείς είχαμε Πλάτωνα και Αριστοτέλη. Σαν να μας τα είπε λίγο ανάποδα ο Δαρβίνος, δε νομίζεις;

via

Του νησιού το μπλουζ

Φέτος είναι το πρώτο καλοκαίρι μετά από πάαααρα πολλά χρόνια που κάνω τρίμηνες - "σχολικές" -  διακοπές. Έκλεισα κι εγώ όταν έκλεισαν τα σχολεία και εύχομαι να "ξανανοίξω" πάλι μαζί τους.

Και μου ήρθε τόσο ζωντανή η ανάμνηση, η αίσθηση καλύτερα, που είχα μικρή: Πέρασε ο 15αύγουστος, γιορτάσαμε, πάει τώρα - τελείωσε το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι και ο Αύγουστος, ο καλύτερος μήνας του χρόνου, ο μήνας μου που με γιορτάζει και τον γιορτάζω διπλά.

Σε αυτό το μούδιασμα του τέλους βοηθάει και το κρύο που κάνει εδώ στο νησί και οφείλεται στον αέρα περισσότερο. Και το ότι τελειώνουν οι μέρες οι χαρισάμενες και πρέπει να γυρίσω πίσω. Και αυτό το αίσθημα "κούρασης" που με κάνει να βγω έξω και να φωνάζω "άντε κάτσαμε όσο κάτσαμε, καιρός για δουλειά τώρα".

Πριν από αυτό όμως, πάρε φωτό από τη φετινή αυγουστιάτικη πανσέληνο που τράβηξα ανήμερα λίγο μετά το σούρουπο εδώ στην Τήνο. Απέναντι η Μύκονος και στη μέση φεγγαράδα στο Αιγαίο. Είμαστε και ρομαντικά πλάσματα. Ενίοτε.

Hello my love... it' s getting cold on this island.

Καλοκαίρι στο χωριό

Πάντα αναρωτιόμουν πώς είναι να έχεις χωριό. Να έχεις κάπου να πας το Πάσχα και το καλοκαίρι. Δεν ήταν κάτι που μου έλειπε γιατί δεν ήξερα πώς είναι έτσι κι αλλιώς. Το ζούσα νοερά από τις αφηγήσεις των συμμαθητών μου. Μέχρι που απέκτησα κι εγώ ένα. Ένα που είναι όμως τόσα πολλά και μικρά και γραφικά και διαφορετικά. Εξ αγχιστείας βέβαια, αλλά δεν παύει μετά από έξι καλοκαίρια που το επισκέπτομαι ανελλιπώς να το θεωρώ και δικό μου.

Το χωριό μου βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο και είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων. Αυτές τις μέρες, κάθε 15αύγουστο γίνεται χαμός και όχι για τους λόγους που γίνεται στα υπόλοιπα νησιά. Τόσο κοντά στο άλλο το "αμαρτωλό" το νησί και ταυτόχρονα τόσο "μακριά". Για κάποιο λόγο με το που πατάω το πόδι μου εδώ νιώθω σαν να έρχομαι σπίτι μου. Και κάθε μα κάθε φορά ανακαλύπτω καινούρια πράγματα.

Έχει πλάκα γιατί σε κρατάει πάντα σε εγρήγορση. Εξαρτάσαι από αυτό. Υπάρχει ένα ιντεράξιον. Για παράδειγμα, ανάλογα με το προς τα που φυσάει πρέπει να επιλέξεις και την αντίστοιχη παραλία που απαγκιάζει, ανάλογα με το τι τραβάει η όρεξή σου για φαΐ πρέπει να επιλέξεις το αντίστοιχο χωριό και ανάλογα με το τι θέλεις να ακούσεις για να σου φτιάξει το κέφι επιλέγεις το αντίστοιχο μαγαζί ή πανηγύρι ή μπητς πάρτυ ή απλώς μπορείς να πάρεις μπύρες και να αράξεις σε μια παραλία και να κοιτάς τ' αστέρια.

Είναι εξαιρετικά φιλότεχνο (δεν είναι τυχαίο ότι έβγαλε τόσους καλλιτέχνες και εικαστικούς όπως τον Γύζη, το Γιαννούλη Χαλεπά, το Λύτρα, τη Θωμαή Απέργη) και αν μείνεις μόνο μια βδομάδα δεν σε φτάνει ο χρόνος για να δεις όλες τις εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, τα θεατρικά, τις συναυλίες. Το νησί σφύζει από πολιτιστική ζωή για όλα τα γούστα.

Να πάτε στην Τήνο έστω και μια φορά στη ζωή σας. Και όχι μόνο για να προσκυνήσετε. Η Τήνος είναι πολλά περισσότερα από την εκκλησία. Και ναι. Υπάρχει νησί και πίσω από αυτήν!

Και μια ακόμα συμβουλή: Να μπλέκετε με νησιώτες. Θα χορτάσετε θάλασσα και ήλιο. Και πολύ αέρα που κατσαρώνει το μαλλί!

Οι φωτό είναι δικές μου.

Ε;

Κι έρχονται στιγμές που θες να κλείσεις τα μάτια σου και όταν τα ανοίξεις ξανά να έχουν φτιάξει όλα. Μόνα τους. Ως δια μαγείας. Αλλά αν συμβεί αυτό, τι θα έχεις αποκομίσει εσύ;

Καλό καλύτερο μήνα του χρόνου.