Σήμερα θα σου πω τι έμαθα χτες: Όταν έχεις προγραμματίσει να κάνεις κάτι σε συγκεκριμένη μέρα, ώρα και διάρκεια (εξαιρείται το σεξ, το αναπάντεχο είναι πάντα πιο ωραίο), μην το αναβάλλεις ή ακυρώνεις, απλά κάντο ακόμα και αν είναι το πιο βαρετό πράγμα του κόσμου.
Χτες, Σαββατιάτικα, είχα ένα σεμινάριο από τις 9 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα. Αλλά αποφάσισα να μην πάω και αντ' αυτού να κατέβω κέντρο να κάνω κάτι ψώνια που ήθελα και να δω και τη φιλενάδα μου που είχα καιρό να τη δω.
Αλλά κάποιος εκεί πάνω (ή και εδώ κάτω τώρα που το ξανασκέφτομαι) χαμογέλασε και είπε "Κοπάνα, κοπάνα; Τώρα θα σου δείξω εγώ για να μάθεις!". Και εκεί που ήμουν σταματημένη μέσα στην κίνηση του κέντρου, ακούω ένα γκαααααααααααπ, το κεφάλι μου τραντάζεται πάνω στο προσκέφαλο (η ζώνη σώζει ζωές να ξέρεις), μου πέφτουν όλα τα πράγματα που είχα μέσα στις θηκούλες κάτω απ' το καντράν κάτω και βλέπω δύο πράγματα: πίσω μου ένα μαύρο αμάξι να έχει βρεθεί στο διαγώνιο και απέναντι αριστερά δύο ζητάδες να λιάζονται και να μας κοιτάνε ατάραχοι.
Καραμπόλαααα... και το πρώτο μου, το παρθενικό ατύχημα. Ευτυχώς δεν χτύπησε κανείς, ευτυχώς δεν έγινε καμιά φοβερή ζημιά στο αυτοκίνητο και ευτυχώς δεν έφταιγα εγώ (γιατί αυτό νομίζω δεν θα μπορούσα να το ξεπεράσω έτσι εύκολα).
Τελικά, επειδή μας πήρε αργά μέχρι να φτάσει η τροχαία και οι ασφαλιστικές των άλλων (γιατί η δική μου θεώρησε καλό επειδή ήταν Σάββατο να έχει το τηλέφωνο κατεβασμένο - ξέρεις πόσο κοστίζουν 2-3 άτομα σε τηλεφωνικό κέντρο; Ίσαμε 380€ μικτά) ψώνια δεν έκανα. Το καλό είναι ότι είδα τη φιλενάδα μου, την οποία την ευχαριστώ που ήρθε αμέσως. Πάντα χρειάζεται να έχεις ένα δικηγόρο εύκαιρο για παν ενδεχόμενο!
Ηθικό δίδαγμα: Κάνε αυτό που έχεις να κάνεις και μην παρεκκλίνεις και πολύ από το πρόγραμμα γιατί απρόοπτα συμβαίνουν. Κάποιες φορές δυσάρεστα!
Από την άλλη σκέφτομαι, αφού ήταν να συμβεί, είτε πήγαινα για μάθημα είτε όχι, πάλι θα συνέβαινε. Είναι σαν τον άλλο που
είτε έβγαλε το σκύλο βόλτα για κατούρημα είτε δεν τον έβγαλε, το γκομενάκι πάλι το γνώρισε!
