Φιλί και καρδούλα

Σου 'χω πει πόσο αγαπώ τις φιλενάδες μου; Εκείνες που είμαστε μαζί από το σχολείο και είτε κάνουμε να βρεθούμε δύο μέρες είτε δύο μήνες ή τρία χρόνια είναι σαν να μη χωρίσαμε ποτέ; Εκείνες που βριζόμαστε, γελάμε, λέμε ό,τι μαλακία μας κατέβει στο κεφάλι και είναι σαν να λέμε/κάνουμε το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο; Εκείνες που παντρεύονται και κάνουν παιδιά και είναι ο Νο1 λόγος για να γκρινιάζει η μάνα μου και τις άλλες που είναι ρεμάλια σαν κι εμένα και δουλεύουν όλη μέρα και δεν λεν να νοικοκυρευτούν; Ε, τις αγαπώ πάρα πολύ όλες τους. Ειδικά εκείνη που θέλει να το παίζει γκατζετάκιας, ενώ στην πραγματικότητα είναι άσχετη.

Και εξηγώ: Όταν είσαι μια πολυάσχολη επαγγελματίας που δεν προλαβαίνεις ούτε να κλάψεις, αλλά ταυτόχρονα θέλεις άνεση, φινέτσα και να φαίνεσαι και στον πελάτη ότι δεν είσαι ό,τι κι ό,τι τι κάνεις; Αγοράζεις άιφον. [Και βρίζεις και μας με τα ποταπά μας γκάλαξυ, τα παλιομπρίκια με το αντρόιντ που δεν σου λένε πόσο τοις εκατό μπαταρία έχεις (μάντεψε, κατέβασα εφαρμογή και τώρα ξέρω!).]

Και που το αγόρασες τι κατάλαβες;
1. Δεν ξέρεις πώς μπαίνει αναφορά παράδοσης μηνυμάτων [και ρωτάς εμένα που έχω μπρίκι αντρόιντ και δεν ξέρω (ή δεν θέλω να σου πω, χιχιχι)]
2. Αφήνεις όλη μέρα το 3τζι ανοιχτό και πέφτουν τα μεγκαμπάιτ βροχή -σημειωτέον: βαριέσαι να δεις πόσα δωρεάν μβ έχεις από τον πάροχο και πληρώνεις κερατιάτικο γιατί τα ξεπερνάς, ενώ έχεις και wifi.
3. Ανακαλύπτεις το ίνσταγκραμ και πρήζεις τη φιλενάδα σου να κάτσει να τη βγάλεις καλλιτεχνικές φωτό (ευτυχώς που έχω φωτογένεια και με τρεις λήψεις καθάρισα).
4. Στο facebook δεν σε αφήνει να κάνεις ταγκ.
5. Με δυσκολία καταφέρνεις να κάνεις ένα σέαρ στο φορσκουέαρ κι ας είναι μπροστά σου το κουμπί.

Ένα πλάκωμα έχω στο στήθος. Αρκετά σε εξέθεσα και κάπου εδώ θα σταματήσω.

Σ' αγαπώ, φίλη!

Φιλί :* και καρδούλα <3