Έχουμε και τα τυχερά μας

Κάθε εταιρία (και όχι μόνο, αλλά γι' αυτό θέλω να μιλήσω τώρα) έχει τους γυμνοσάλιαγκές της. Εκείνους τους γλοιώδεις τύπους που την πέφτουν σε ό,τι θηλυκό περάσει από μπροστά τους, απροκάλυπτα, κοιτώντας το βαθιά στα μάτια. Όχι στα γνωστά μάτια. Στα άλλα, εκείνα κάτω από το λαιμό. Δεν πα να 'ναι η άλλη αδύνατη, χοντρή, ψηλή, κοντή, ξανθιά, μελαχρινή, γαλαζοπρασινοκαφετοπορτοκαλομάτα, πιπίνι ή μεσόκοπη αυτοί εκεί! Δεν τους πτοεί τίποτα.

Συνήθως αυτοί οι τύποι είναι εκείνοι που τρώνε την μεγαλύτερη παντόφλα στο σπίτι από τη γυναίκα και ξεσπάνε με αυτό τον τρόπο τα μανάρια μου. Φάτε μάτια ψάρια μόνο δηλαδή για σπάσιμο, αλλά από τηγανίτα τίποτα. Μηδέν. (Και μεταξύ μας ευτυχώς!)

Έτσι είχαμε κι εμείς τον κύριο Σ. Τον είχαμε γιατί αποφάσισε να μας κάνει τη χάρη και να πάρει σύνταξη. Το τι είχε πει το στόμα του δεν περιγράφεται. Έπρεπε να τα σημειώνω αυτά που έλεγε, θα έγραφα τουλάχιστον 128 αναρτήσεις (αλλά τότε δεν θα ήταν δικό μου το μπλογκ, δικό του θα ήταν). Μας έβγαζε και παρατσούκλια. Η καθεμιά είχε το δικό της. Εγώ, ας 'ούμε (άλλη αγαπημένη τους λέξη, ναι λέξη, προφέρεται μονοκόματα) ήμουν ο ροζ πάνθηρας. Και γιατί είχα το μάτι το πράσινο το έξυπνο το γατίσιο και γιατί για μια περίοδο φορούσα μόνο φούξια (πουλόβερ, πουκάμισα, μπλούζες κ.λπ.).

Σήμερα πέρασε το αγόρι να μας δει γιατί μας πεθύμησε. Και, όχι να το περηφανευτώ, αλλά σε μένα εστίασε λίγο παραπάνω. Είναι που του αρέσουν οι ζουμπουρλούδες, τα "μεγάλα κυβικά" όπως ο ίδιος μου είχε πει μια φορά που κόντεψα να τον διαολοστείλω. Φαίνεται λοιπόν ότι εμένα με πεθύμησε λίγο παραπάνω. Αφού μου άρπαξε το χέρι (και καλά χειραψία), με φίλησε ματς μουτς, με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω (εστιάζοντας εννοείται στα "μάτια" - και φορούσα και μπλούζα χωρίς ντεκολτέ) και είπε με νόημα (χωρίς να μου αφήνει το χέρι ενώ εγώ προσπαθούσα να το τραβήξω) "μμμμ, αδυνάτισες!" Πήγα να του πω "είδες τι κάνει η ζούμπα;", αλλά άντε να εξηγώ τι είναι ζούμπα. Αντ' αυτού, κούνησα το κεφάλι μου και είπα: "Καλέ τι λέτε; Αν είχα τώρα ελεύθερο το δεξί μου χέρι, θα έκανα το σταυρό μου!" (Δεν θα πω ότι έπεσαν όλοι κάτω από τα γέλια γιατί, όπως ξέρεις, δε μου αρέσει να περιαυτολογώ, αλλά έγινε μεγάλος χαμός. Το χέρι όμως δεν μου το άφησε παρόλα αυτά.)

Χάρηκε κι αυτός και συνέχισε. "Καλά είσαι εκεί όμως, μην πέσεις άλλο. Αφού ξέρεις εμένα ποιες γυναίκες μ' αρέσουν. " Συνέχισα κι εγώ "Αυτό θα πει να είσαι ο σωστός ο άντρας!" Αφού κορδώθηκε και εγώ πήγα τουαλέτα (είναι που κατουρήθηκα απ' τη συγκίνηση), πήγε να χαιρετήσει την από πάνω μου, η οποία είναι διπλάσια από μένα, αλλά εκείνη δεν τη φίλησε. Δεν κατάλαβα γιατί. Μάλλον δεν του άρεσε το μαλλί της!