Πριν κάτι μέρες, στις 10 του μηνός συγκεκριμένα, το μπλογκ εξαφανίστηκε από ιστού γης. Τι έγινε, λέω, κατάλαβε ότι είμαι σε φάση διλήμματος να το κλείσω ή να τ' αφήσω και είπε να με διευκολύνει; Τι να μπαίνω στον μπλόγγερ, τι να κάνω όσα κομπιουτερίστικα ξέρω μπας και το επαναφέρω, τι να αλλάζω μπράουζερς, τι να μιλάω με φίλους για να δω αν σε αυτούς ανοίγει, τίποτα. Τζίφος. Το κουήνκομ που ήξερα και αγαπούσα βγήκε οφφ.
Δεν πτοήθηκα όμως. Πήρα το βιβλιαράκι μου και άραξα κρεββάτι. Κατά τις 12:30 που σηκώθηκα για μια τελευταία βόλτα στο μπάνιο πριν κοιμηθώ και πέρασα μπροστά απ' το πισί, πάτησα ένα F5 - καθαρά από συνήθεια - και τσουυυυυπ Κουήνκομ μπάκ αγκέν*!
Την επόμενη μέρα που το συζητούσα με το φίλο που έχει καταχωρήσει το ντομέιν, μια συζήτηση τύπου, κοίτα το μπάσταρδο που με κατάλαβε και έπεσε μόνο του, μου έστειλε να διαβάσω ένα λινκ. Το διάβασα λοιπόν κι εγώ και τι διαπίστωσα; Όπως κάθε αρχή και θεσμός που σέβεται τον εαυτό του (koueen, hello!!) είχα πέσει κι εγώ θύμα των Αnonymοus! Το ότι διάλεξαν εκείνη την ημέρα δεν ήταν τυχαίο, γιατί δεν είναι απλοί χάκερ αυτοί. Διαβάζουν και τη σκέψη άμα λάχει.
Αυτά. Το είχα ξεχάσει και το θυμήθηκα τώρα που έκανα αρχειοθέτηση στα email μου και το βρήκα μπροστά μου. Ε, είχα καιρό να γράψω ό,τι να 'ναι και μου είχε λείψει λίγο.
*Αγγλικά με ελληνικούς χαρακτήρες για σπάσιμο κι έτσ ρε δικέ μου να ουμ. (Και γιατί έχω 500 γλώσσες στο πληκτρολόγιο και βαριέμαι να κάνω αλτ+σιφτ όλη την ώρα.)
Δεν πτοήθηκα όμως. Πήρα το βιβλιαράκι μου και άραξα κρεββάτι. Κατά τις 12:30 που σηκώθηκα για μια τελευταία βόλτα στο μπάνιο πριν κοιμηθώ και πέρασα μπροστά απ' το πισί, πάτησα ένα F5 - καθαρά από συνήθεια - και τσουυυυυπ Κουήνκομ μπάκ αγκέν*!
Την επόμενη μέρα που το συζητούσα με το φίλο που έχει καταχωρήσει το ντομέιν, μια συζήτηση τύπου, κοίτα το μπάσταρδο που με κατάλαβε και έπεσε μόνο του, μου έστειλε να διαβάσω ένα λινκ. Το διάβασα λοιπόν κι εγώ και τι διαπίστωσα; Όπως κάθε αρχή και θεσμός που σέβεται τον εαυτό του (koueen, hello!!) είχα πέσει κι εγώ θύμα των Αnonymοus! Το ότι διάλεξαν εκείνη την ημέρα δεν ήταν τυχαίο, γιατί δεν είναι απλοί χάκερ αυτοί. Διαβάζουν και τη σκέψη άμα λάχει.
Αυτά. Το είχα ξεχάσει και το θυμήθηκα τώρα που έκανα αρχειοθέτηση στα email μου και το βρήκα μπροστά μου. Ε, είχα καιρό να γράψω ό,τι να 'ναι και μου είχε λείψει λίγο.
*Αγγλικά με ελληνικούς χαρακτήρες για σπάσιμο κι έτσ ρε δικέ μου να ουμ. (Και γιατί έχω 500 γλώσσες στο πληκτρολόγιο και βαριέμαι να κάνω αλτ+σιφτ όλη την ώρα.)
No comments:
Post a Comment