Γύρισα επιτέλους, Παναγία μου, τι μλκία Πάσχα ήταν αυτό, να πάει και να μην ξανάρθει! Πάντα υπάρχουν χειρότερα βέβαια, αλλά αυτό το φετινό... Τουλάχιστον τελείωσε, άντε και καλό 15αύγουστο τώρα που γιορτάζω κιόλας.
Α, και τώρα που είπα γιορτάζω, χρωστάω από την προηγούμενη βδομάδα τούρτα για τα μπλογκογενέθλια, αλλά ένεκα που το μπλογκ βρισκόταν σε νηστεία την είχα τάξει για σήμερα. Πέρασε, φέρε κουτάλι και κάτσε γύρω από το στρογγυλό τραπέζι να την ξεκοκκαλίσουμε:
Άσχετο, το πρωί ήμουν σε ένα δημόσιο κτίριο - δεν θα πω πού, πάντως μακριά από μας - στο οποίο, λόγω της φύσεώς του μαζεύονται πολλές ηλικιωμένες κυρίες (και κύριοι, αλλά οι κυρίες είναι το θέμα μου). Και όπως περίμενα 85 ώρες εκεί πέρα μέχρι να έρθει η σειρά μου και επειδή είχα βαρεθεί μπήκα από το κινητό φέησμπουκ, ότι είχε αρχίσει να λυσσάει ο κόσμος για το Μητροπάνο. Και να τα "Καλό ταξίδι, Δημήτρη" και να τα "Καλοκαίρια και χειμώνες" και τα Αλίμονα. Ωραία, λέω. Πάλι κηδεία μέσω φέησ. Μα τι θανατικό έχει πέσει πιά; Γυρίζω λοιπόν στην παρέα μου και λέω "Ωρέ (το ωρέ το κλασικό το πελοποννήσιο), πέθανε ο Μητροπάνος. Οι γρ... εεε οι ηλικιωμένες κυρίες μόλις άκουσαν για πεθαμό αναθάρρησαν. Επιτέλους, συνέβη και κάτι ενδιαφέρον τόση ώρα που περιμέναμε.
Ώσπου η διπλανή μου έκανε το μοιραίο λάθος. Με σκούντηξε με τον αγκώνα της, όχι μία, αλλά τρεις φορές, έτσι: γκαπ γκαπ γκαπ. Εγώ δεν μπορώ, τρελαίνομαι, ειδικά αν δεν σε ξέρω κιόλας. Γυρίζω, την κοιτάω. Ποιος πέθανε; μου λέει. Ο Μητροπάνος, της λέω δυνατά και επειδή με εκνεύρισε και επειδή είχε και ένα θέμα ακοής, τόση ώρα δίπλα μου με είχε ξεκουφάνει. Ποιος;;; Ο Μητσοπάνος;;; ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Τι απίστευτες στιγμές έχω ζήσει ακούγοντας μητσοπάνο. Να με φιλοξενεί φίλη και επειδή κοιμόμουν και σαν βόδι και δεν ξυπνούσα με τίποτα, να βάζει τέρμα το "Ο Χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά" κι εγώ να αλλάζω πλευρό τραγουδώντας "όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι..." και να μην το ολοκληρώνω ποτέ γιατί με ξαναέπαιρνε καπάκι ο ύπνος. Τέλος πάντων, στο καλό να πάει ο άνθρωπος, ευτυχώς πρόλαβε να τραγουδήσει και ΤΗΝ κομματάρα.
Αυτά. Καλή επιστροφή, από αύριο και πάλι στη ρουτίνα.
Α, και τώρα που είπα γιορτάζω, χρωστάω από την προηγούμενη βδομάδα τούρτα για τα μπλογκογενέθλια, αλλά ένεκα που το μπλογκ βρισκόταν σε νηστεία την είχα τάξει για σήμερα. Πέρασε, φέρε κουτάλι και κάτσε γύρω από το στρογγυλό τραπέζι να την ξεκοκκαλίσουμε:
 |
| Και δώρο σαγιοναρίτσα δυο νούμερα μικρότερη via |
Ώσπου η διπλανή μου έκανε το μοιραίο λάθος. Με σκούντηξε με τον αγκώνα της, όχι μία, αλλά τρεις φορές, έτσι: γκαπ γκαπ γκαπ. Εγώ δεν μπορώ, τρελαίνομαι, ειδικά αν δεν σε ξέρω κιόλας. Γυρίζω, την κοιτάω. Ποιος πέθανε; μου λέει. Ο Μητροπάνος, της λέω δυνατά και επειδή με εκνεύρισε και επειδή είχε και ένα θέμα ακοής, τόση ώρα δίπλα μου με είχε ξεκουφάνει. Ποιος;;; Ο Μητσοπάνος;;; ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
Τι απίστευτες στιγμές έχω ζήσει ακούγοντας μητσοπάνο. Να με φιλοξενεί φίλη και επειδή κοιμόμουν και σαν βόδι και δεν ξυπνούσα με τίποτα, να βάζει τέρμα το "Ο Χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά" κι εγώ να αλλάζω πλευρό τραγουδώντας "όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι..." και να μην το ολοκληρώνω ποτέ γιατί με ξαναέπαιρνε καπάκι ο ύπνος. Τέλος πάντων, στο καλό να πάει ο άνθρωπος, ευτυχώς πρόλαβε να τραγουδήσει και ΤΗΝ κομματάρα.
Αυτά. Καλή επιστροφή, από αύριο και πάλι στη ρουτίνα.
Μεγαλειοτάτη και γω εκνευρίζομαι πολύ αν με σκουντήξουν!
ReplyDeleteΤα σέβη μου:)
Δεν μπορώ! Τα νεύρα μου! :ppp
Deleteπήγα και έφερα κουτάλι...απογοητεύτηκα...ήθελα σοκολάτα μέσα...τώρα θα μου πεις γλίτωσα...βρέθηκα μονη μου εδώ μέσα ποιος ξέρει ποσο θα έτρωγα...
ReplyDeleteκαι καλά ντε...η γυναικα δεν είχε ακούσει καλά να μη γνωρίζει τι γίνετε!!!...τι μυγιάγγιχτη που είσαι κουμπαρούλα μου τς τς τς...
A! και τώρα που είπα κουμπαρούλα...καλε το παιδί τι γίνετε; εγώ πάντως τη λαμπάδα την είχα...τι να τη κάνω τώρα;
Σοκολάτα είναι μέσα, καλέ! Υπήρχε περίπτωση να είναι κάτι άλλο; Το απ' έξω είναι για καμουφλάζ.
DeleteΜυγιάγγιχτη δε λες τίποτα. Αλλά κι αυτή κουφάλογο, να τα λέμε αυτά! χαχαχαχα
Το παιδί το άφησα στη μάνα μου, τη Βασιλομήτωρ. Τη λαμπάδα κράτα τη για του χρόνου, χαμένη δεν πάει!
οντως ο χαρος βγηκε παγανια
ReplyDeleteΜόνο να είναι μακριά απ' τη δική μας γειτονιά!
DeleteΧριστός Ανέστη ...Κουεεν μου....τι περίμενες καλέ;;;; πάνε σε τέτοιες πόρτες;;;; δεν ήξερες ..δεν ρώταγες;;;και τι περίμενες να παίζουν σήμερα..αν όχι Μητροπάνο ....παιδί μου;; τουλαχιστόν αυτος ΄'αφησε και τα τραγούδια του που θα τα ακούμε και θα μερακλώνουμε να μας βλέπει απο εκεί πανω να χαιρεται...ο άνθρωπος!!!!να πάει στο καλό....φιλακια γλυκά.....
ReplyDeleteΑληθώς, Ρούλα μου. Να ζήσουμε να τον ακούμε :)
DeleteΠω πω και πάνω που έψαχνα για κάτι γλυκό... ξέρεις... έπεσε ξαφνικά το ζάχαρο μου!
ReplyDeleteΚαλό Παράδεισο να έχει!!
Ξέρεις ξέρεις! χαχαχα
DeleteΚαι μια που το αναφέραμε, κατεβαίνω πάραυτα κάτω να πάρω ένα παγωτό!
Τι ωραία τούρτα :))))!
ReplyDeleteΕμένα με εκνευρίζει όλη η διαδικασία ,το πειμένε,το σκούντηγμα και κυρίως η αγένεια.Εκεί τρελαίνομαι.
Όσο για τον Μητροπάνο....καλό ταξίδι.Οτιδήποτε άλλο είναι περιττό.
Φιλάκια!
Όλα αυτά μαζί, λες και το κάνουν επίτηδες! :)
DeleteΟι αγκωνιές-αγκωνιές αλλά και το επίμονο σκούντηγμα με το δείκτη στον ώμο είναι άλλο πράμα...
ReplyDeleteΧαιρετώ εξοχομεγαλειότατη!
Α ναι, εννοείται και αυτό!
DeleteΚαι σκόυντημα και ερώτηση κουλή!! Αυτές οι γιαγιάδες δεν έχουν το Θεό τους....Η τούρτα όμως όνειρο...
ReplyDeleteΧαχα, δεν τον έχουν.
DeleteΗ τούρτα είναι θεϊκή, αλλά πεθαίνω για τη σαγιονάρα στο φόντο!
Να χα λίγη τουρτίτσα!!ΧΑΧΑ!!
ReplyDeleteΡε ο Μητροπάνος πρόβλημα δεν έχει,εμείς που μένουμε σε αυτόν τον τόπο φωτιάς και καταστροφής τι να πούμε!!
Πρέπει να είσαι και πολύ αναίσθητη για να μην ξυπνάς και να μην τη χτυπήσεις!!ΧΑΧΑ!
Είμαι πολύ αναίσθητη όντως. Ενίοτε το κάνω και από ευγένεια χαχαχαχα
DeleteΚαι να φανταστώ με όλο το συμπάθειο!!ΧΑΧΑ!
DeleteΜε όλο το συμπάθειο, ναι! χιχιχιχι
DeleteΜου τη δίνουν οι κηδείες μέσω φέισμπουκ. Εμένα μου έμαθαν να λέω θεός σχωρέστον δεν μου έμαθαν να γράφω RIP.
ReplyDeleteΦιλάκι.
Εγώ όταν βλέπω RIP γραμμένο σε υπολογιστή, φαντάζομαι μια φαγωμένη κοτρώνα πάνω από τον τάφο με βρύα και λειχήνες πάνω της!
DeleteΜωρέ, ο Χάρος βγήκε παγανιά δε λες τίποτε! Εγώ ξεκινάω τα ευχέλαια από αύριο και θα με βρει, σου λέω, μέχρι δεκαπενταύγουστος με την αγιαστούρα σετάκι!
ReplyDelete3 μέρες πριν το 15αύγουστο θα την αφήσεις την αγιαστούρα που έχω και γενέθλια!
DeleteΕμενα παλι δεν μ ενοχλει το σκουντηγμα, αλλα το σπρωξιμο.. αυτο που αν εχεις λίιιιιιγο χωρο μπροστα σου κενο πεφτει τελειως πανω σου η.. ηλικιωμενη λες και αν παμε ολοι 1 βημα πιο μπροστα θα τελειωσουμε νωριτερα!
ReplyDeleteΝαι, ναι ειδικά στην Εκκλησία! Θες να προσευχηθείς και σε κολάζουνε!
DeleteKαλά, είνάι γνωστό τοις πάσι, ότι εγώ κυκλοφορώ με μεγάλο κουτάλι, γλυκου, στην τσάντα. Αλίμον!
ReplyDeleteτην καλημέρα μου. Ο Χριστός Ανέστη, κι εύχομαι όλα τα καλά να φέρει το φως της Ανάστασης..
μμμμμάκια !
Χαχαχα, το ξέρω, μη σου πω ότι εσένα σκεφτόμουν όταν έγραφα πάρε κουτάλι!
DeleteΜαρή κυρΑθηνά, τι είναι το Ριπ? που να μην μου πω της γραίας?
ReplyDelete@Sweet cherry - Zouzouna
DeleteΕίναι "Rest In Peace" Ζουζούνα!
Να τα εκατοστήσεις blogokoueen!
ReplyDeleteΚαι μην ξεχνάς η καλύτερη λύση όταν επισκεπτόμαστε δημόσια κτίρια είναι μια........ipod ,ipod,ipod.....και μακριά απο ανθρώπους προς αποφυγήν ερωτήσεων, παντώς τύπου "σκουντημάτων" (βλ. με αγκώνα, δάχτυλο ενίοτε και με πόδι) , κ.τ.λ.
cheers!
Με το ipod ipod ipod δεν θα άκουγα το όνομά μου όταν θα με φωνάζανε, οπότε τα ακουστικά έμειναν στην τσάντα!
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteπάει η γριά....
ReplyDeleteκαλά καλά κατάλαβα τρώω την τούρτα μου και τσιμουδιά(νιαααμμ όχι ότι με χαλάει :ρ)
καλώς μας γύρισες:)
Καλώς σας βρήκα πίσω, Περσέα. Φτάνει πια, θα σκάσεις με τόση τούρτα!
DeleteΚαλέ ...να τα εκατοστήσει το σπιτάκι σου....άμα σου πω ότι και εγώ κάπου τέτοια εποχή το ξεκίνησα...θα το ψάξω ...
ReplyDeleteΚουτάλι δεν πήρα ...αλλά έχω δάχτυλο...
Θα σου δώσω κουτάλι από το καλό το σερβίτσιο με τη χρυσή μπορντούρα! χαχαχα
DeleteΑπό πού να αρχίσω; Κάτσε γιατί έχω πολλά να σου πω:
ReplyDelete1. Χρόνια πολλά για το blog σου, να το χαίρεσαι! Με εμπνευσμένες αναρτήσεις σου εύχομαι ;-)
2. Χρόνια πολλά με υγεία και χαρές! Λόγω των ημερών αυτό...
3. Γιατί γύρισες με τέτοια αίσθηση από το Πάσχα; Δεν είναι βασιλική γιορτή με τόση λίγδα, ε; Εγώ ευτυχώς πέρασα τις μέρες μου με την παρέα (εκτός των υπολοίπων) ενός αξιαγάπητου παιδιού. Μόνο που μας χαμογελούσε μου έφτανε!
4. Μωρέ θα την ξαπλώσεις κάτω τη γριά με τέτοιο βλέμμα που της έριξες; Δεν την λυπάσαι που είναι στο άνθος της ηλικίας της; :-Ρ
Καλώς επέστρεψες, σε φιλώ σταυρωτά!!!
1. Ευχαριστώ, η καλύτερη ευχή ήταν αυτή.
Delete2. Ευχαριστώ, επίσης, Χριστός ανέστη.
3. Λίγδα δεν είχε πολλή εφέτο-το αρνί μας ήταν μια αποτυχία. Ευτυχώς, είχαμε κι εμείς παιδί και ξέρω ακριβώς τι εννοείς!
4. Πες μου ότι ήσουν η απέναντι που μου κρυφογέλασε!
Μεγάλο φιλί!
Αχ μεγαλειοτατη αχ, χαλια το Πάσχα φέτος! Καλο του ταξίδι του Μητροπανου του υπεροχου και καλο κουράγιο σε μας!
ReplyDeleteΠάει το φετινό, του χρόνου θα περάσουμε γαμάτα!
DeleteΠως το κατάφερες τώρα αυτό μου λές? ΤΟ διάλυσες το θέμα Μητροπάνος. Εδώ κι ενα χρονο μας έχει πάρει φαλάγγι ο Χάρος και μια βόλτα απ του επίτημου δεν κάνει που υπάρχει και πρόχειρο υλικο τους 60αρηδες μας παίρνει ΕΛΕΟΣ πια με τις προτιμησεις του χ.μ.του Χάρου.
ReplyDeleteΜια περιγραφή του αποτυχημένου Πασχατος παντος μας χρωστας. Τι αλλο να σου εχει συμβει παραπανω απο οτι σε μενα. Πασχαλιάτικα διορθώναμε αποχετεύσεις και σουβλίζαμε τσιπουρες..... ααα και γαριδες σαγανακι....κυριλέ! Φιλάκια κοριτσακι
Ο επίτιμος θα μας θάψει όλους! Η γιαγιά μου που είχε την ίδια ηλικία μας άφησε από το 2004. Το χ.μ. τι είναι;
DeleteΜια χαρά ήταν το Πάσχα σου, τουλάχιστον δεν είχε νοσοκομεία. Εκεί να δεις αποτυχία! Όλα καλά όμως :)
:*
To σκούντημα είναι απ'τα χόμπι του νεοέλληνα,γι αυτο και σε σκουντάει και στο φεϊσμπούκι!:))Σιγά,ρε,θα πέσω:))
ReplyDeleteΧρόνια Πολλά!
Χαχα, ναι! Το είχα ξεχάσει αυτό στο φουμπού. Έχουν σταματήσει να μου το κάνουν, γι' αυτό!
DeleteΧρόνια πολλά και καλά πάνω από όλα!
Oταν τσαντίζεσαι ...είσαι χάρμα! Χαχαχαχαχαχα
ReplyDeleteΚαλημέρα και χρόνια πολλά στο μπλόγκι σου!
Ε τότε να τσαντίζομαι πιο συχνά! χαχαχαχαα
DeleteΕυχαριστώ για την ευχή και ανταποδίδω.
Οι γριές είναι σπαστικές στον οποιονδήποτε κοινωνικό χώρο, πάνω απ όλα όμως στις εκκλησίες. Τιυς βγαίνουν τα Χριστιανικά τους ένστικτά και ποδοπατάνε τον κόσμο όλο για να προσκυνήσουν πρώτες, κατάλαβες; Με τόσο γαμωσταυρίδι που έριξα από μέσα μου πασχαλιάτικο ντρεπόμουνα και να κοινωνήσω...
ReplyDeleteΧριστός Ανέστη και καλησπέρες!! :D
Σε κολάζουν θες δε θες!
DeleteΚαλώς τη μου, Αληθώς ο Κύριος!