Χριστούγεννα ή Πάσχα;

Κι εκεί που επικρατεί ησυχία και ακούς μόνο πλήκτρα να πατιούνται και μας έχει πιάσει και η άνοιξη και ψιλοβαριόμαστε κιόλας και επειδή νυστάζω και πρέπει να ξυπνήσω, πιάνουμε την ατέρμονη και ατελέσφορη κουβέντα-debate, στην οποία ο καθένας προσπαθεί να πείσει τον άλλο με ακράδαντα επιχειρήματα τύπου εγώ-την-έχω-μεγαλύτερη (τη γιορτή), "Χριστούγεννα ή Πάσχα;".

Η Μεγαλειότητά μου υποστηρίζει σθεναρά ότι το Πάσχα είναι σαφώς ανώτερο από τα Χριστούγεννα για διάφορους - αντικειμενικούς πάντα - λόγους, όπως π.χ. ότι πάμε για καφέ στην παραλία, είναι άνοιξη, τα πουλάκια τιτιβίζουν, φοράμε πιο ελαφριά ρούχα, έχει ήλιο, συμμετέχουμε σε οικογενειακές δραστηριότητες όπως πλάθουμε κουλουράκια και σουβλίζουμε εναλλάξ και κόβουμε με γυμνά χέρια τις πετσούλες που περισσεύουν καθώς γυρίζει το αρνί γύρω από τον άξονά του και κατακαιγόμαστε αλλά γουστάρουμε και άλλα τέτοια σοφά.

Και να σου τον, πετιέται ο "έξυπνος" της παρέας και πάει να με αποστομώσει με το εξής: "Τι είναι καλύτερο; Να έχεις τα δώρα να σε περιμένουν κάτω από το δέντρο ή να έχεις ένα αρνί μες στη λίγδα;"

Ζοοοονγκ! Ζονγκ, μεγάλε, ζονγκ! Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Εννοείται ότι περιμένω το αρνί! Αφού είμαι γνωστή κοιλιόδουλη, τι να μου κάνουν τα δώρα να 'ουμ; Τρώγονται τα δώρα;

Αφού είδε ότι δεν έπιασε αυτό το επιχείρημα, έστυψε το μυαλό του και επανήλθε. "Μα το Πάσχα μας βγαίνει όλη η βλαχιά! Δεν τα γλυτώνουμε τα κλαρίνα."

Ναι ρε φίλε, δεν ήξερα να σουβλίζω το αρνί ακούγοντας Βιβάλντι. Ακόμα και εμείς που είμαστε γαλαζοαίματοι το θέλουμε το δημοτικό μας το σωστό, αυτό που ακούς στο πανηγύρι με το αρμόνιο και το μπάσο τζούγκου γκουτζούκου, να πιάνεις τη θεία απ' το μαντήλι και να ρίχνεις τις γυροβολιές σου.

Και βάζω και τραγουδάρα Νατάσσα Λιακοπούλου* να γουστάρουμε.


*Το Νατασσάκι ήταν συμμαθήτρια, τι παιδιά έβγαλε εκείνο το σχολείο...