Προσευχή

Το ξέρεις ότι εδώ και καιρό, χρόνια ολάκερα, παίζω τζόκερ σχεδόν κάθε βδομάδα. Σε παρακαλώ, κάνε μου τη χάρη να μου πέσει όταν θα έχει ένα γερό τζακ ποτ. Σε θερμοπαρακαλώ. Ένα τζακ ποτ με τόσα λεφτά που θα με φτάσουν να ζήσω εγώ, το μωρό, τα παιδιά μας (λέμε τώρα), οι γονείς μου, η αδερφή μου, η ανηψιά μου, να δώσω δανεικά και αγύριστα στους φίλους μου και όχι μόνο και τα υπόλοιπα να τα μοιράσω σε διάφορες φιλανθρωπίες και κυρίως σε παιδιά. 

Κάνε να μου πέσει ένα γερό τζακ ποτ και υπόσχομαι ότι δεν θα βγάλω τα λεφτά στην Ελβετία ούτε θα τα βάλω κάτω από το στρώμα. Αλήθεια, εκείνος ο λογαριασμός αλληλεγγύης για το δημόσιο χρέος υπάρχει ακόμα; Γιατί αν κερδίσω το τζακ ποτ θα καταθέσω και εκεί λεφτά. Αλήθεια. Ίσαμε 50 σεντς. 

Κάνε να μου πέσει ένα γερό τζακ ποτ. Είμαι πολύ μικρή ακόμα!!! Είμαι πολύ μικρή για να πάω φυλακή. Γιατί το φόνο δεν τον γλυτώνω, θα τον κάνω αργά ή γρήγορα. Μάρτυς μου αυτό το μπλογκ!

Μέχρι όμως να κάνω φόνο, ή μάλλον να μου πέσει το τζόκερ για να μη χρειαστεί να κάνω φόνο*, έχω να ευχηθώ σε όλους μας καλό τριήμερο, καλές απόκριες, καλά ξεφαντώματα, να λυσσάξετε, να χορέψετε, να φλερτάρετε, να κάνετε έναν, δύο, τρεις έρωτες όλο τρέλα (πάντα με προστασία) και την Καθαρά Δευτέρα να καθαρίσετε, να κοιμηθείτε, να ξεκουραστείτε, να πετάξετε αετό όσο πιο ψηλά μπορείτε και προσοχή στα ντολμαδάκια γιαλαντζί. Είναι θανατηφόρα τα άτιμα!

Έλα, χορεύουμε τώρα!

*Το πώς σχετίζονται αυτά τα δύο είναι θέμα για άλλη ανάρτηση.