Φάε τα μούτρα σου

Σήμερα το πρωί, ότι είχα φτιάξει καφέ, έρχεται ξαναμμένη η συνάδελφος και μου λέει: "

- Koueen, μην κανονίσεις τίποτα για 12 Φλεβάρη, σε κλείνω από τώρα!"

- Γιατί, τι θα γίνει τότε;

- Θα πάμε Γκαζάρτε.

- Ποιος έρχεται;

- Η Ιμάνυ!!! (χαρά, χέρια στον αέρα σε στάση γιούπι κ.λπ.)

- (ξινίλα) Η Ιμάνυ; Πόσα μου δίνεις;

- (απορία) Γιατί το λες αυτό;

- Σιγά μη δώσω και λεφτά να ακούσω την κλαψομ****α. Αν θέλω να κόψω τις φλέβες μου το κάνω στο σπίτι μου και τζάμπα!

- (τσαντίλα) Είσαι ηλίθια! Εμένα μ' αρέσει!

- (γέλιο) Να πας τότε, παιδί μου, να πας!

Και σκέφτομαι και αναρωτιέμαι τώρα. Γιατί να θέλω να πάω να ακούσω μια τύπισσα (με πολύ ωραία φωνή δε λέω) που τραγουδάει "Δεν θα μάθεις ποτέ, δεν θα σου δείξω ποτέ τι νιώθω για σένα, όχι όχι όχι όχι ΌΧΙ!" Οχιά να σε φάει! Γιατί να μη μάθει καλέ ο άνθρωπος τι νιώθεις γι' αυτόν; Τι φοβάσαι; Μην σε πληγώσει; Μη φας τα μούτρα σου; Την απόρριψη; Ε, και; Καλύτερα να τη φας τη χυλόπιτα παρά να μείνεις για πάντα με την απορία τί θα είχε γίνει αν και εφόσον είχες μιλήσει. Α, ξέρω. Ναι ναι. αυτό είναι. Έχεις κι εσύ το μαλακομαγνήτη ε; Είναι μαλάκας όπως ήταν ο προηγούμενος και ο προπροηγούμενος και ξέρεις ότι και ο επόμενος μαλάκας θα είναι. 

Να σου πω ένα μυστικό; Δεν έχεις το μαλακομαγνήτη. Ποτέ δεν τον είχες και ποτέ δεν θα τον έχεις. Δεν είναι μαλάκας. Απλά (σκύψε λίγο να σου πω στ' αφτί) ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ! Τι; Ξαφνιάστηκες; Θύμωσες; Χμμμ, ναι κι εγώ είχα θυμώσει στο παρελθόν. Αλλά στο μέλλον δύσκολα θα ξαναθυμώσω. Γιατί αν δεν κάτσει δεν θα σκάσω, θα στενοχωρηθώ δε λέω, ποιος δεν στενοχωριέται όταν απορρίπτεται, αλλά c'est la vie, ρε κορίτσι. Θα τα φάω τα μούτρα μου, αλλά δεν θα μείνω με την απορία και κυρίως με την αμφιβολία αν άξιζε η προσπάθεια.

Κατάλαβες;;;

Αντιλαμβάνομαι το γκρίζο της διαφήμισης, αλλά θα έχανε το νόημά του το κείμενο. Ευχαριστώ.

Επίσης, αντιλαμβάνομαι ότι μόλις έχασα μεγάλο μέρος των κοριτσιών που με διαβάζουν. Και πάλι ευχαριστώ για τις ωραίες στιγμές που περάσαμε τόσους μήνες μαζί. Σας φιλώ. Μη χάνεστε.