Πυρετώδης ανάρτηση

Πέρασα δύο μέρες να ψήνομαι στον πυρετό. Κι επειδή ανεβάζω πυρετό κάθε 8 χρόνια, 11 μήνες και 27 μέρες, καταλαβαίνεις ότι με πιάνουν τα νεύρα μου. Κι όταν με πιάνουν τα νεύρα μου θέλω να γκρινιάζω. Θα είμαι όμως, όσο μπορώ, ευγενική.

-    Τις τελευταίες μέρες έχω την αίσθηση ότι κάτι σκαρώνεται πίσω από την πλάτη μου που δεν είναι για καλό. 

-    Εσύ που γλύφεις συνέχεια και προσπαθείς να φας τη θέση του άλλου, πρόσεχε (επίσης) γιατί ο Θεός είναι μεγάλος και όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα και λοιπές λαϊκές σοφές ρήσεις.

-    Εσύ που γκρινιάζεις συνέχεια για την κρίση και για τα «δεινά» που σου προκάλεσε, πρόσεχε σε ποιον τα λες, ειδικά αν αυτός που του τα λες είναι σε «χειρότερη μοίρα» από σένα.

-    Σας έχω πει ότι δεν αντέχω να κοιτάξω καν (για να διαβάσω δεν το συζητώ) οποιαδήποτε ιστοσελίδα με μαύρο φόντο και γκρι γράμματα; Δηλαδή, wtf, δεν είμαστε τυφλοπόντικες, αγαπητοί. Συνήθως αυτές οι «ψαγμένες» ιστοσελίδες είναι γραμμένες με τη μικρότερη γραμματοσειρά που υπάρχει. Τσεκαρισμένο.

Αυτά. Δεν γκρινιάζω άλλο, θα χαλάσω το ίματζ μου.

(Αν θυμηθώ κάτι άλλο, θα κάνω απντέητ.)

Σας φιλώ*.

*Όχι όλους, μόνο αυτούς που συμπαθώ. Ξέρετε σεις ποιοι είστε. Και μην αρχίσετε «εμένα με συμπαθείς;», «τι σου έκανα;», «μήπως εννοείς εμένα;» γιατί θα σας αντιπαθήσω. Μέχρι να μου πέσει ο πυρετός.