Επιστρέφοντας...

...συνειδητοποίησα ότι

-          έχουν μακρύνει πολύ τα μαλλιά μου. Αλλά μ’ αρέσει. Ειδικά όταν μαστιγώνουν τον οδηγό του αυτοκινήτου όπου είμαι συνοδηγός

-          το μαύρισμα φεύγει γρήγορα – το σημάδι από το μαγιό μένει για πάντα

-          δεν υπάρχει τίποτα πιο χαλαρωτικό για βράδυ Κυριακής από ένα τζιν με μπόλικο πάγο σε μπαλκόνι με θέα στη θάλασσα, κατά προτίμηση σούρουπο, ακόμα και εντός Αττικής

-          όσο μεγαλώνω, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχω για ένα «σχολικό» καλοκαίρι. Αυτό που αρχίζει 10 Ιουνίου και τελειώνει 10 Σεπτεμβρίου

-          δεν μου έλειψε καθόλου η δουλειά μου

-          θα ήμουν πολύ καλύτερα χωρίς αναγκαστικές συναναστροφές με κάποιους που αν μη τι άλλο μου χαλάνε τη διάθεση και μόνο που τους βλέπω

-          πρέπει να κόψω το τσιγάρο (παρόλο που δεν το θέλω)

-          το σπιτάκι μου, παρότι το αγαπώ πολύ, έχει αρχίσει και με πλακώνει

-          το κόλλημά μου για αστυνομικές ιστορίες επεκτάθηκε από την τηλεόραση στα βιβλία

-          τελευταία τα λεφτά τελειώνουν πιο γρήγορα παρόλο που δεν κάνω τίποτα διαφορετικό

-          πρέπει να ξαναμπώ σιγά σιγά σε πρόγραμμα και να αρχίσω πάλι να γυμνάζομαι. Τζάμπα τα πήρα τα βαράκια κι εκείνο το ματζαφλάρι για τους κοιλιακούς;

-          οι μέρες που πέρασαν ήταν γεμάτες ήλιο, θάλασσα, αέρα, εικόνες. Ο άπληστος εαυτός μου θέλει κι άλλο

-          πρέπει να περιορίσω τις ώρες που περνάω μπροστά στον υπολογιστή

-          έφαγα ένα γιαούρτι που είχε λήξει εδώ και δέκα μέρες. Δεν έπαθα τίποτα

-          τελευταία σκέφτομαι πολύ το θάνατο. God knows why

-          θέλω να μάθω κι άλλες ξένες γλώσσες

-          όλος ο κόσμος πήγε Pulp εκτός από μένα

-          φέτος το χειμώνα θα ‘θελα να αρχίσω ένα δημιουργικό χόμπυ, π.χ. φωτογραφία ή θέατρο (κι ας μην το ‘χω καθόλου)

-          παρόλο που είμαι τρία χρόνια και με τον άνθρωπό μου, πάντα κάτι γίνεται και τον ερωτεύομαι ξανά απ’ την αρχή!