Απορίες από καλοκαιρινές νησιώτικες διακοπές

Το ταξίδι με το καράβι ήταν σχετικά σύντομο. Κάτι το βιβλίο που διάβαζα, κάτι που ανέβηκα για καμιά ώρα πάνω πάνω στο τελευταίο κατάστρωμα να μαζέψω ήλιο και αλμυρό αιγαιοπελαγίτικο αεράκι, πέρασε η ώρα. Και αφότου φτάσαμε άρχισαν οι απορίες:

-          γιατί μερικές πάνε για μπάνιο βαμμένες; Τίγκα στο ρουζ και το σκούρο (;) κραγιόν και χωρίς κανένα συνεργείο δίπλα με κάμερα να γυρίζει διαφήμιση για αδιάβροχο μέηκ απ; Και για να σε προλάβω, δεν είναι από τα νησιά όπου κάνει ρεπορτάζ παραλίας το σταρ.

-          γιατί οι «ματσό άντρες» όταν πάνε παραλία δεν μπαίνουν στη θάλασσα; Και αν μπουν (επειδή κάνει φρικτή ζέστη, μπας και δροσιστούν) στέκονται για μισή ώρα όρθιοι στο σημείο που το νερό τους φτάνει ως τα γόνατα και όταν αποφασίσουν να τολμήσουν να βραχούν ολόκληροι, κάθονται κάτω (στο ίδιο πάντα σημείο) για 13’’, έπειτα σηκώνονται και γυρνούν πίσω στην παραλία περπατώντας;

-          γιατί όταν μπαίνεις στη θάλασσα με βατραχοπέδιλα, μάσκα και αναπνευστήρα σε κοιτάνε λες και φοράς στολή αστροναύτη; Και όταν τους προειδοποιείς ότι «φύγετε από κει, έχει τσούχτρα!», την οποία δεν θα την έβλεπες χωρίς τη μάσκα, τρέχουν να αγοράσουν και αυτοί;

-          γιατί αν όχι την πρώτη, τη δεύτερη μέρα που πας για μπάνιο και ενώ δε σε έχει δει ήλιος για έναν ολόκληρο χρόνο, θα καείς ακόμα και αν έχεις βάλει αντιηλιακό με δείκτη προστασίας 50; Και γιατί πρώτα καίγονται οι ώμοι και η πλάτη και τα πόδια παραμένουν άσπρα ακόμα και αν έχεις περάσει μια βδομάδα στην παραλία;

-          γιατί η πλειοψηφία των τουριστών (κυρίως Ελλήνων, οι ξένοι έρχονται υποψιασμένοι) πηγαίνουν σε καφετέριες και ταβέρνες άκρως τουριστικές ενώ ξέρουν εκ των προτέρων ότι θα τους πιάσουν τον κώλο σερβίροντάς τους σκουπίδια που δεν τρώγονται ούτε πίνονται και δεν το ψάχνουν λιγάκι πρώτα (π.χ. ρωτώντας κανά ντόπιο);

-          γιατί το νερό στο μπάνιο των σπιτιών είναι τόσο μίζερο; Την πρώτη μέρα είπα να μη βάλω μαλακτικό στο μαλλί γιατί έχει μακρύνει πολύ και μέχρι να το ξεβγάλω θα τελείωνε το λιγοστό νερό. Αλλά μετά φυσικά έκανα μία ώρα να το ξεμπλέξω. Αποτέλεσμα: την ίδια ώρα θα σπαταλούσα έτσι κι αλλιώς. Την επόμενη μέρα έβαλα μαλακτικό. Έχασα δύο ώρες απ’ τη ζωή μου και το νερό δεν τελείωσε όπως περίμενα. Γιατί και μία ώρα έκανα να το ξεβγάλω και μία ώρα παιδευόμουν να το ξεμπλέξω. Μήπως να μην πιάνω τα μαλλιά μου όταν μπαίνω στη θάλασσα;

Έχω ακόμα μία ολόκληρη βδομάδα να περάσω στο νησί. Μάλλον θα μου δημιουργηθούν κι άλλες απορίες, οπότε μάλλον θα έχω και παρτ του. Δεν υπόσχομαι όμως!