Κυριακή μεσημέρι και οι ανταποκρίσεις από φίλους με πληροφορούν ότι οι παραλίες - κοντινές και μη - είναι γεμάτες. Λογικό. Με 27 βαθμούς ποιος μένει στην πόλη; Χμμμ, εγώ;;
Σε διαφορετική περίπτωση θα ‘θελα κι εγώ τώρα να έπαιρνα μάσκα-αναπνευστήρα-βατραχοπέδιλα και να τρόμαζα τα πιτσιρίκια που θα πέταγαν δεξιά και αριστερά τα κουβαδάκια τους και θα φώναζαν «Μαμάααααα, ήρθε ο καρχαρίας να μας φάει! (τι κομψά που το θέτω όμως!) Μετά θα γυρνούσα σπίτι με τσακισμένη μέση γιατί μες στο νερό δεν το καταλαβαίνω ότι τη ζορίζω και λυσσάω αλλά μετά από λίγες ώρες σφαδάζω απ’ τους πόνους.
Αντίθετα, έμεινα σπίτι και, παρά τη βαρεμάρα που με έδερνε σήμερα, (πολλή βαρεμάρα όμως, περισσότερη δεν γινόταν) μαγείρεψα, έφτιαξα μια γαμάτη βινεγκρέτ, μια σαλάτα – μοχίτο, έστρωσα τραπέζι με τα όλα του, έβαλα κρασί (να ‘ναι καλά τα κλιματιστικά) και απήλαυσα ένα εξαιρετικό μεσημεριανό. Με παρέα φυσικά, τι μόνη μου;
Και κατέληξα: Καλές είναι και οι βόλτες και χρειάζονται οπωσδήποτε για να καθαρίζει το μυαλό και να γεμίζουν οι μπαταρίες. Δεν χρειάζεται, όμως απαραίτητα να γυρνάς από δω κι από κει για να κάνεις ζωάρα. Μπορείς να την κάνεις και σπίτι σου με την κατάλληλη παρέα. Ντάξ’ εννοείται ότι το βράδυ θα βγω για το καθιερωμένο ποτό της Κυριακής. Για να ξεκινήσει η νέα βδομάδα καλά βρε αδερφέ!
ΥΓ: ακολουθεί το καινούριο μου κόλλημα:
Μμμμμ, μια χαρά το βρίσκω το καινούργιο σου κόλλημα. Και μεταξύ μας, πέρασες ωραιότατο μεσημέρι. Εμένα με σέρνανε όλο το πρωί στις παραλίες και τώρα είμαι και κομμάτια και πρέπει να φύγω σε δύο ώρες για να πάω στη δουλειά. Αίσχος. Καλό απόγευμα!
ReplyDeleteΤα πιο όμορφα είναι τα απλά. Με ή χωρίς τσάρκες. Παρέα καλή και χαμόγελο χρειάζεται. Εξάλλου και στην άκρη του κόσμου να πας αν δεν έχεις αυτά τα δύο- ή ένα απο τα δύο- δεν αξίζει...;)
ReplyDeleteΥπέροχα σπιτικά κυριακάτικα μεσημέρια. Τυχερή. Φιλιά και καλή εβδομάδα
ReplyDeleteΟι Κυριακές του καλοκαιριού για μένα που μένω σε παραθαλάσσιο προάστιο είναι "μέρες του Σατανά", οπότε προτιμώ την ησυχία του σπιτιού μου, ή και φιλικών σπιτιών, αρκεί να είναι μακριά απο την βαβούρα.
ReplyDeleteΑθηνά, τι βάρβαρο να δουλεύεις Κυριακή βράδυ! Ειδικά αν σε έχει χτυπήσει ο ήλιος όλη μέρα!
ReplyDelete@kovo voltes έχεις απόλυτο δίκιο. Και όπως μου είχε πει ένας φίλος παλιά, το πιο μεγάλο ταξίδι είναι από το μυαλό στην καρδιά (και το αντίστροφο).
@nefel Στα υπέροχα, σπιτικά, κυριακάτικα θα προσθέσω και αγαπημένα!
@Nat Να υποθέσω ότι έχει τρελή κίνηση, απίστευτο καυσαέριο και η βουή που έρχεται από τη θάλασσα είναι εξαιρετικά εκνευριστική; Κουράγιο!
Καλή μας βδομάδα!
Γειά σου, σε βρήκα στρογγυλοκαθισμένη στους επισκέπτες μου, νάχεις κάνει λινκ στο μπλόγκ μου, σε διάβασα μονοκοπανιά, έχω πεθάνει στο γέλιο και χαίρω πολύ!!!
ReplyDeleteΚαλώς τη Sweet cheery - Zouzouna! Έτσι είμαι εγώ, χτυπάω αθόρυβα! Είμαι νουμπάς ακόμα, αλλά νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Επίσης, είσαι και Υδροχόος (το απέναντι ζώδιο), μια χαρά θα περάσουμε!!! :))
ReplyDelete