2011. Η χρονιά που κλείνω τα 30. Αυτό το 3 μπροστά μου έχει πέσει πολύ βαρύ. Δεν θέλω να το πιστέψω. Χάθηκε να είχα γεννηθεί το βρώμικο ’89; Έστω, το ’91. Κι ας μην έβλεπα live τη Βόσσου με την καούκα να ουρλιάζει «παραπαπαπα παπαπαπαπαπα» και το Μικρούτσικο δίπλα να οργώνει το stage με την κιθάρα μπρος πίσω.
Από την άλλη νιώθω τυχερή. Για πολλούς λόγους. Γιατί στο δημοτικό είχα παγουρίνο γκρι-ροζ και μετά το σχολείο γυρνούσα σπίτι και έβλεπα Κάντυ Κάντυ, Φρουτοπία και Φρου Φρου. Και για όλους τους λόγους που έχουν γραφτεί κατά καιρούς, τύπου «Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν στη 10ετία του ‘80».
Τώρα όλοι οι δικοί μου μού λένε «Τι ωραία που ήσουν παλιά! Γιατί έχεις αφήσει τον εαυτό σου; Πότε θα ξαναγίνεις έτσι;» Ποτέ ρε! Ποτέ δεν θα ξαναγίνω έτσι. Και εξωτερικά και εσωτερικά. Ποτέ δεν θα με ξανανοιάξουν τα ίδια πράγματα. Ποτέ πια δεν θα με ξαναπασχολήσει σε ποιο μαγαζί θα πάω να χορέψω το βράδυ, τι κοκκαλάκι να βάλω στα μαλλιά, τι χρώμα σταράκια θα πάρω φέτος, πότε θα τελειώσει επιτέλους η ρημαδοεξεταστική να πάω Χαλκιδική να κάνω τα πρώτα μπάνια πριν κατέβω Πάτρα, γιατί μου είπε έτσι ο τάδε γκόμενος και τι εννοούσε με αυτό, πόσες ώρες να κάτσω σήμερα γυμναστήριο, έκανα αερόμπικ, να μείνω και για πιλάτες; Ωραίες εποχές.
Τώρα όλα έχουν γίνει μια ευθεία. Όχι ότι μου λείπει κάτι. Το αντίθετο. Έχω τη «δουλείτσα» μου (προς το παρόν), έχω τη σοβαρή μου τη σχέση (προς το παρόν) και έχω και την γκρίνια-πρήξιμο των άλλων (προς το παρόν και προς το μέλλον και για πάντα): άντε τι κάθεσαι, τελείωνε, περνάνε τα χρόνια, έφτασες 30 χρονώ, πότε θα παντρευτείς; Πρέπει να κάνεις παιδί τώρα που είσαι νέα. Κοίτα την Α. Παντρεύτηκε, έχει ήδη παιδί, σπίτι, όλα μια χαρά! Κοίτα τη Β που παντρεύτηκε προχτες με την κοιλιά στο στόμα, άντε τελείωνε, τι σου λείπει, όλα τα ‘χεις! Αν αυτό είναι ωριμότητα και ενηλικίωση τότε ευχαριστώ, δε θα πάρω. Και, κυρίως, δεν με νοιάζει αν θα μείνω στο ράφι.
Και σταμάτα να προβάλλεις τις ανασφάλειές σου πάνω μου. Φτιάξε τη ζωή σου και παράτα με. Εγώ θέλω να μείνω ανώριμη και ανήλικη. Για πάντα.
Για πάντα ανήλικοι!!!
ReplyDeleteφιλιά ;)
ε, μα...! Καλό Σαββατόβραδο!
ReplyDeleteΤι να πω κι εγώ με το 5 μπροστά από το 1. Τα 51 θα συμπληρώσω τον Οκτώβριο του '11 αλλά ακόμα να ενηλικιωθώ ουσιαστικά! Χαλάρωσε και απόλαυσέ το!
ReplyDeleteΚαι προς θεού, ποτέ μην μεγαλώσεις μέσα σου! Καλό βράδυ!
Αθηνά, σ' ευχαριστώ για τη συμβουλή σου!
ReplyDeleteΑπλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, καταλαβαίνεις... Καλό βράδυ και σε σένα :)
Είδα τις προάλλες μια μπλούζα που έγραφε "I'll be 30 when I feel like it". Λέω να την πάρω για τα φετινά μου γενέθλια.
ReplyDeleteRespect στα 80s!
Nat, που την είδες; Θέλω κι εγώ να τη βάλω στα γενέθλιά μου! Σε μαύρο, αν είναι δυνατόν! Ευχαριστώ! :)
ReplyDeleteμπλούζα; εύκολο, την φτιάχνεις μόνη σ ένα μαγαζι με στάμπες... ;)
ReplyDeleteα, και δεν κατάλαβα ποτε τι σχέση έχουν τα ημερολόγια με τις ηλικίες... περίεργο...
καλο απόγευμα!
Ναι, Ναύτη, αυτό κοίταζα πριν στο νετ.
ReplyDeleteΚαλό υπόλοιπο Κυριακής!
Και αυτό είναι αρκετά πιασάρικο αν ενδιαφέρεσαι. :p
ReplyDeletehttp://images3.cpcache.com/product/356861803v2_480x480_Front.jpg
χαχα, I'll be 29 for ever! :D
ReplyDeleteζήτω οι ανώριμοι!!
ReplyDeleteκαλό καλοκαίρι
Καλώς τον Περσέα! :)
ReplyDelete