Άσχετο αλλά τώρα βλέπω το τελευταίο videoclip του Σάκη και μου δημιουργείται έντονα η ανάγκη να τον δω από κοντά. Πρώτη φορά έτσι. Θέλω να τον ρωτήσω τι χρώμα πέρασε το μαλλί γιατί δεν την αντέχω άλλο αυτή την άσπρη τρίχα που έχει βγει φάτσα φόρα μπροστά στη φράντζα. Πρέπει να βρω ένα τρόπο να την ξεφορτωθώ επιτέλους! Και αυτό το μαλλί του Σάκη είναι σε απόχρωση σκούρα του μαονιού και πολύ μ’ αρέσει.
Και τώρα που είπα μαόνι θυμήθηκα ότι παλιά με την τρελάρα τη φιλενάδα μου μαόνια λέγαμε τους ωραίους γκόμενους. Γιατί μια μέρα στην παραλία που είχαμε πιάσει την κουβέντα μου είπε ότι είδε ένα θεό στο δρόμο και ένιωσε σα να της ήρθε το μαόνι στο κεφάλι. Εγώ την κοίταγα.
- Ποιο μαόνι σου ήρθε στο κεφάλι;
- Αυτό μωρέ, το μεταλλικό που πέφτει στο κεφάλι των καρτούν! Το μαόνι! Μα πόσο χαζή είσαι επιτέλους!
Αν ήμουν σκίτσο, θα ήμουν το πουλί-πατέρας (χαμηλές πτήσεις) στο τελευταίο καρέ που «κοιτάει την κάμερα».
Και όπως πολύ σωστά με διόρθωσε η φίλη, το ρήμα που χρησιμοποίησε ήταν το "έφαγα". Έφαγε μαόνι. Πώς μπόρεσα να το ξεχάσω; Εκείνη την εποχή τρώγαμε μαόνι για πλάκα. Μετά "αράξαμε".
AAXAXAXAXAXAXAXAXA πολύ μαόνι η φίλη σου!
ReplyDeleteχαχαχα! και πολύ μαόνι να 'ουμ!
ReplyDeleteAααα μάϊστα.
ReplyDeleteΤέτοιο μαόνι.
Έχεις και εσύ τέτοιες φίλες? χαχχαα
Εμείς πάντως τους πολυ ωραίους γκόμενους τους λέμε "τηγανιτές πατάτες". Συνδιάζονται με όλα, τρώγονται όλες τις εποχές και πάντα τις αγαπάμε.
Έλα μωρέ, μαόνι, αμόνι, σε έναν μικρό αναγραμματισμό θα κολλήσουμε? :p
ReplyDelete@Nefel: τελικά μου φαίνεται ότι ταιριάζουμε εμείς οι δύο! :)
ReplyDelete@Nat: είχε πλάκα ο κόσμος όταν το άκουγε γιατί το συνδύαζε με κηδεία! χαχα
Βρε μπας και δεν είναι μαόνι η περί ής ο λόγος λέξη, αλλά κάτι σύνηχο; (βλ. δικό μου Blog).
ReplyDeleteΧμ, πολύ πρόστυχη προσέγγιση... να αποκαλούσαμε τα γκομενάκια με το σύνηχο; Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δε 'ν' κακό...
ReplyDelete