Ανάρτηση μονορούφι

Λοιπόν, επειδή το πιο πιθανό είναι να μην προλάβω να ανεβάσω αύριο ανάρτηση γιατί θα ετοιμάζομαι, καθότι Παρασκευή επιτέλους φεύγω για 10 μέρες ξεκούραση, φαΐ πολύ φαΐ, φίλους, αλκοόλ, οικογένεια, ξεσάλωμα, βόλτες, ύπνο και γενικώς Δ Ι Α Κ Ο Π Ε Σ (γιούυυπιιι), πράγμα που σημαίνει αποτοξίνωση από fb, blogs, ut, fx, gm, S&M, M&Ms, mtv κ.λπ. κ.λπ., από διαδίκτυο και υπολογιστή γενικότερα (ντάξ, θα κλέβω λίγο, θα μπαίνω πού και πού από το κινητό), σου εύχομαι να έχεις Καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές, με το καλό να σου βγει, με το καλό να σου μπει (αυτό επειδή έχει διαφορά δευτερολέπτων, αν βγει καλά, καλά και θα μπει), να λυσσάξεις, να ευχαριστηθείς, να έχεις καλή διάθεση, να μη μουτρώσεις για τίποτα, να μη πιεις και οδηγήσεις, να πας να δώσεις αίμα πριν τις κραιπάλες (10 λεπτά υπόθεση και τζάμπα, μην το πολυσκέφτεσαι, κάντο), να πεις σε όλους τους αγαπημένους σου πόσο τους αγαπάς, σε αυτούς που αντιπαθείς να μην πεις τίποτα, ή μάλλον πες ένα χρόνια πολλά για το καλό και για να σπάσει η γκίνια, να μη σε πιάσει μαλίνα (που έλεγε και η αείμνηστη η γιαγιά) και αρχίσεις να τρέχεις στις εθνικές, να μην σε πιάσει η γκρίνια, να τα δώσεις όλα, με λίγα λόγια να περάσεις τΡέλεια!

Τα λέμε το 2012!

Πάρε και τραγουδάκι -  όχι και τόσο άσχετο - γιατί για κάποιους από μας όταν τελειώνουν οι γιορτές των Χριστουγέννων, αρχίζει το καρναβάλι! Καλή διασκέδαση!

Μελομακάρονα

Πώς να φτιάξετε νόστιμα και πετυχυμένα μελομακάρονα. 

- Διαλέγεις μια μέρα (και ώρα) χωρίς πολλές υποχρεώσεις (π.χ. Σάββατο απόγευμα).

- Παίρνεις δύο από τις καλύτερές σου φίλες που είστε μαζί από το σχολείο και έχει περάσει τόσα σκαμπανεβάσματα η σχέση σας ώστε τώρα πια μετά από τόσα χρόνια βρίζεστε, γελάτε, τσακώνεστε, συμπαραστέκεστε, περνάτε καλά άφοβα και κυρίως χωρίς να παρεξηγιέστε μεταξύ σας. Προαιρετικά η μία να είναι έγκυος ώστε να κάνει πρόβες για να γίνει μάνα, πράγμα που σημαίνει ότι θα επιβάλλει την τάξη και την πειθαρχία κάθε φορά που οι άλλες δύο (που έχουν τα μυαλά πάνω απ' το κεφάλι τους) αποσπούνται. Τα μελομακάρονα ετοιμάζονται στο σπίτι της γιατί πού να τρέχει τώρα.

- Προαιρετικά επίσης πρέπει να υπάρχει στο σπίτι ένα αρσενικό να κάνει τον dj γιατί άντε να βάζεις μουσική με τις ζύμες και τα μέλια στο χέρι. Συνήθως το αρσενικό δεν αντέχει για πολλή ώρα, παίρνει το μπουφάν του και βγαίνει με τους φίλους του μέχρι να ετοιμαστούν τα γλυκά και να ετοιμάζονται οι φίλες να φύγουν [γιατί κάθεμια μόνη της καλή είναι, όταν σμίξουν όλες μαζί υπάρχει πρόβλημα! (σε δίνω ρε για να μάθεις!)].

- Γίνεται το απαραίτητο debate για το αν πρέπει να φτιάξετε μία ή δύο δόσεις και αυτή που ξέρει λέει ότι η μία δόση βγάζει ήδη πολλά, ενώ η άλλη λέει ότι είμαστε τρεις και έχουμε να δώσουμε από δω κι από κει, άρα θέλουμε περισσότερα. Η τρίτη (εγώ) γελάει που βλέπει τις άλλες δύο να πλακώνονται και λέει: "Δύο δόσεις θα φτιάξουμε. Τέλος!"  (και πολύ αργότερα μετανιώνει την ώρα και τη στιγμή γιατί αυτή η ζύμη τελειωμό δεν έχει).

- Πηγαίνεις με τη μία από τις δύο στο σούπερ μάρκετ (λέμε τώρα) της γωνίας για να πάρεις τα υλικά όπου η ταμίας (και ιδιοκτήτρια) σου πιάνει την κουβέντα, τύπου "Μελομακάρονα θα φτιάξετε; Κονιάκ δεν πήρατε. Θα σας φτάσει το βούτυρο; Μήπως να πάρετε και άλλο αλεύρι;" Και όταν της εξηγείς ότι έχουμε ήδη κι άλλο στο σπίτι, στραβώνει γιατί δεν της φτάνει ο 60έουρος λογαριασμός που της κάνατε μεσημεριάτικα, θέλει κι άλλο. 


- Επιστρέφεις και στρώνεστε στη δουλειά. Μέχρι να βρείτε τους ρυθμούς σας πέφτετε η μία πάνω στην άλλη και γελάτε γιατί δεν μπορείτε να συντονιστείτε, αλλά μετά από κανά 10λεπτο έχετε βρει τη σειρά σας και ρολάρει καλά το πράγμα. 


- Ο dj βάζει αμιγώς χριστουγεννιάτικα τραγούδια για να μπούμε όλοι στο πνεύμα όπως "Μεγιεμελέ", "Αγοράζω παλιά", "Τα λόγια είναι περιττά" και άλλα τέτοια χαρούμενα. Όταν οι φίλες μερακλώνουν και του φωνάζουν "Κι άλλο!" "Πιο δυνατά" και "Dj, δώωσεεεε", τότε είναι που παίρνει το μπουφάν του και φεύγει.


- Φυσικά και φτιάχνοντας τη ζύμη, έχετε πρόβλημα με τη δοσολογία γιατί σας βγήκε λίγο σφιχτή να το πώ; λίγο στουπέτσι να το πώ; λίγο τρελομπαλάκι να το πώ, που το πετάς στον τοίχο και αρχίζει να χοροπηδάει σε όλο το σπίτι χωρίς σταματημό να το πω; Παίρνετε τηλέφωνο τη μητέρα και μέλλουσα γιαγιά για πρώτες βοήθειες και γελάτε που σας λέει "βάλτε μια δόση από όλα τα υγρά μέσα". Και το μόνο υγρό που έχετε άφθονο είναι το κονιάκ. (Ασχολίαστο)


- Και αφού ετοιμάσετε τη ζύμη, διαπιστώνετε ότι βγήκε πάρα πολλή και κάθεστε και οι τρεις και πλάθετε. Και τότε έρχεται το μητρικό ένστικτο της μέλλουσας μητρός και αρχίζει "Όχι έτσι ρε Koueen, τι γκουμούτσες είναι αυτές;" "Ε, κάντε και τη μυτούλα στην άκρη, μελομακάρονα φτιάχνουμε!" "Ρε Koueen, δεν σου είπα πιο μικρά; Θα σου δώσω εσένα τις γκουμούτσες, κανόνισε!" Και δώστου να διορθώνει το σχήμα των μελομακάρονων και δώστου να γελάτε εσείς! Και να της λέτε: "Γ, είσαι ο Χίτλερ του μελομακάρονου!"

- Κάτι σας λείπει όμως. Μουσική. Σηκώνεσαι, πας μέσα και βάζεις χριστουγεννιάτικα και τραγουδάτε όλες μαζί και γελάτε. Τα χριστουγεννιάτικα τελειώνουν και βάζετε 60ς το καλό το ελληνικό και ξαναγελάτε γιατί μία από εσάς κάνει πρώτη και δεύτερη φωνή, τα όργανα και τα ηχητικά εφέ. Εν τω μεταξύ ο φούρνος έχει πάρει φωτιά. Βάζετε ταψί, το βγάζετε, το μελώνετε, βάζετε άλλο να ψήνεται, έχετε κάνει την κουζίνα καπέλο και επιτέλους τελειώνετε.


- Αρχίζετε τη λάντζα και ταυτόχρονα βρίζετε την εγκυμονούσα που δεν κάθεται στα αυγά της να ξεκουραστεί λιγάκι. Εν τω μεταξύ επιστρέφει ο dj (έχουν περάσει και 5 ώρες) και κάνετε το τεστ. "Δοκίμασε, dj!" Ευτυχώς γελάει. Δοκιμάζει. Μπουκώνεται. Γουρλώνει το μάτι. Σηκώνει αντίχειρα. Ανακούφιση. Του άρεσαν!

- Αφού έχετε βάλει τα μελομακάρονα σε κουτιά και πιατέλες - υπερπαραγωγή, έχετε τελειώσει τη λάντζα, έχετε σωριαστεί αποκαμωμένες στην καρέκλα και έχετε συμφωνήσει ότι από δω και στο εξής θα μαζεύεστε κάθε χρόνο για να φτιάχνετε γλυκά και το Πάσχα θα φτιάξετε κουλούρια, έρχεται η ώρα να φύγετε. Γυρνάς σπίτι, ώρα για το δεύτερο τεστ. "Σήκω, καλέ μου, να φας μελομακάρονο". "Μμμμμμ". Το μμμμ του ανθρώπου που κοιμάται και σου λέει "άι σιχτίρ κι εσύ και το μελομακάρονό σου". "Σήκω βρε τώρα που είναι ακόμα ζεστά!" Ξανά μμμμμ. Εντάξει, λοιπόν, τον αφήνεις στην ησυχία του, αλλά είναι τόσο λιχούδης που δεν αντέχει και σηκώνεται. Πάει κουζίνα, ακούς αλουμινόχαρτο. Και μετά ακούς "ΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜμμμμμμμ" Δεύτερο τεστ, επιτυχία!


- Σου απομένουν ακόμα δύο τεστ, τα πιο βασικά (γιατί οι άντρες και τσουκνίδα να τους δώσεις, πάλι θα τους αρέσει. Σόρρυ αγόρια, αλλά είναι αλήθεια.). Το πρώτο είναι της μάνας σου και το δεύτερο της "πεθεράς" σου (και όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά). Ευτυχώς, αυτά τα τεστ θα αργήσουν καμιά βδομάδα! Γιατί, καλά, στη μάνα άμα σου πει και τίποτα, μπορείς να της την πεις λιγάκι. Στην "πεθερά" τι κάνεις;;;

Και του χρόνου!

Λευκά Χριστούγεννα;

Φέτος τα Χριστούγεννα θα φορέσουμε όλοι τα μαγιώ μας και θα ξεχυθούμε στις παραλίες να δούμε τον Άη Βασίλη να έρχεται με το σκι, το τζετ σκι, το σερφ, το γουίντ σερφ, το κάιτ σέρφ και όλα τα εις -σερφ.

Καλέ τι ζέστη είναι αυτή; Περπατάς στο κέντρο της Αθήνας το μεσημέρι με πουκάμισο και σκας!

Παρεμπιπτόντως, η γειτόνισσα έβαλε στην πόρτα της ένα διακοσμητικό στεφάνι με δύο χιονανθρώπους που γράφει πάνω "Let it snow".  Κανονικά θα έπρεπε να βάλει δύο δύτες με σκάφανδρα και μπουκάλες και να λέει "Let the sunshine in".

Αφού νομίζω ότι έρχεται μεγάλη βδομάδα. Ειδικά τα βράδια που βάζει λίγη ψυχρούλα και ανθίζει το νυχτολούλουδο (δεν κάνω πλάκα, στη γειτονιά μου ανθίζει νυχτολούλουδο) και μυρίζει έτσι ωραία, νομίζω ότι θα βγάλουν τον Επιτάφιο σε λίγο.

Τελικά έκανα βλακεία που πήρα δύο βδομάδες άδεια το καλοκαίρι. Τώρα έπρεπε να την πάρω, να την κολλήσω με τη μία βδομάδα που θα πάρω ανάμεσα Χριστούγεννα - Πρωτοχρονιά και να πάω στο νησί 20 μέρες να κάνω τα μπάνια μου σαν άνθρωπος, όχι με την ψυχή στο στόμα, μια που πήγα μια που γύρισα.

Είπαμε, μας αρέσει η ζέστη, δεν μας πιάνει και η μέση και όλα καλά, αλλά μην το παρακάνεις. Καιρέ, κανόνισε!

Υγ. Άσχετο. Δεν ξέρω τι έχει πάθει πάλι ο μπλόγκερ, αλλά πολλοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα και δεν μπορούν να αφήσουν σχόλια και εδώ και σε άλλα μπλογκς. Το έπαθα κι εγώ και το αντιμετώπισα ως εξής: άνοιξα άλλο browser (εκεί δηλαδή που πήγα να αφήσω σχόλιο σε μπλογκ χρησιμοποιώντας chrome και δεν μπορούσα, άνοιξα ένα firefox, το άφησα εκεί) και το δέχτηκε! Ελπίζω να δουλέψει και σε όλους εσάς που έχετε παρόμοιο θέμα.

Τι μπορεί να βρει κανείς στο γκούγκολ ΙV

Ναι καλά κατάλαβες. Γκουγκλοαναζητήσεων το ανάγνωσμα μέρος τέταρτον.

 

1. βαρεθηκα να αλλαζω συνεχεια φοτο προφιλ                                                        

Κάθεσαι όλη μέρα στον υπολογιστή σου. Είναι η μόνη διασκέδαση που σου απέμεινε πια. Τραβάς φωτογραφίες στην κάμερα του λάπτοπ, βάζεις λουλουδάκια και αστεράκια από το πρόγραμμα της κάμερας και φτιάχνεις home made avatars. Κάθε τρία τέταρτα. Ε, τελικώς βαρέθηκες και είπες να κλείσεις μια για πάντα το pc και να το πουλήσεις. Αποφάσισες να κάνεις κάτι πιο δημιουργικό και να έρθεις ταυτοχρόνως πιο κοντά στη φύση. Πήρες σβάρνα τις παραλίες της Ελλάδας, από Ασπροβάλτα μέχρι Αμμουδάρα, μάζεψες 8 βαλίτσες βότσαλα, βοτσαλάκια και κοτρώνες και άρχισες να αναρωτιέσαι

2. πωσ ζωγραφιζουμε πετρεσ

Δεν το κατέχω το σπορ για να σου πω. Ούτε ένα σπιτάκι δεν μπορώ να ζωγραφίσω σωστά, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, μην τα ξαναλέμε. Απογοητεύτηκες που δεν μπόρεσα να σε βοηθήσω και θυμήθηκες τότε που παιδούλα ακόμη διάβαζες Κατερίνα και Μανίνα και είχες καταστρέψει όλα τα άσπρα καλοκαιρινά μακό που είχες αγοράσει από τη λαϊκή, επιμένοντας να βάζεις

3. σιδερότυπα

και να σε κυνηγάει η μάνα σου γιατί είχες καταστρέψει όλα τα φρουτοφδελούμ και τα ιμιτασιόν λαδί κάλβινκλάιν που πούλαγε ο φωνακλάς στον τελευταίο πάγκο για ένα πράσινο (πεντακοσάρικο). Μετά τα βαρέθηκες και αυτά, σοβάρεψες, σταμάτησες να αγοράζεις κατερίνες, πήγες σε κάτι πιο ποιοτικό και μουσικό (περιοδικό εννοώ) και άρχισες να ακούς από Νατάσα Άτλας μέχρι Άλκηστι. Ήταν τέτοια η εμμονή σου με την τελευταία (στην παραπάνω σειρά, μην παρεξηγηθούμε) που κάποια στιγμή τελείωσε η υπομονή της μάνας, άνοιξε τα παράθυρα που έβλεπαν στο δρόμο και ανεφώνησε: 

4. βοηθεια σωστε την κορη μου απο την πρωτοψαλτη

Θύμωσες με το ξεμπρόστιασμα και αποφάσισες να το σκάσεις απ' το σπίτι και να πας να γίνεις τραγουδίστρια του εντέχνου. Είχες πείσει τον εαυτό σου ότι σαν κι εσένα καμιά άλλη. Φωνάρα; Είχες. Κορμάρα; Είχες. Αν και δεν χρειαζόταν, σε ρεμπετάδικα θα δούλευες, καθιστή θα ήσουν, φαρδιά θα φορούσες, κανείς δεν θα κοίταζε το σώμα όταν θα άκουγε την αγγελική φωνή σου. Είχες πείσει, λοιπόν τον εαυτό σου ότι

5. θα το τρελάνουμε το σύμπαν

Τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενες. Τα ρεμπετάδικα δεν σε δέχονταν λόγω σωματότυπου. Δεν τους έκανες. Τελικά, σε φάγαν τα κυκλώματα και κατέληξες σε κάτι

6. μπουζουκια τελειωμενα

στην εθνική οδό. Ξέρεις, εκείνα όπου έτρωγαν τις επιδοτήσεις οι καμπίσιοι φίλοι σου ανοίγοντας στα πόδια σου 8οο καφάσια ροζέ ξεθυμασμένες σαμπάνιες κάθε βράδυ ο καθένας. Σιγά σιγά άρχισες να γίνεσαι φίρμα. Αναβαθμίστηκες, άλλαξες πόλη και προήχθης σε  

7. μπουζουκια αθηνα τελειωμενα    

Εκεί γνώρισες τον έρωτα. Δεν ήταν σαν όλους τους άλλους. Ήταν νέος, όμορφος, αρρενωπός, σου έστελνε λουλούδια (ορχιδέες παρακαλώ, όχι φτηνιάρικα τριαντάφυλλα) στο καμαρίνι σου κάθε βράδυ, οδηγούσε μπέντλευ (κι ας μην ήξερες τι εστί αυτό και ήθελες να μπαίνεις μόνο σε φεράρι που είχε σούζα το αλογάκι - η δύναμη της συνήθειας βλέπεις). Είχες δεν είχες, κατάφερες και τον τύλιξες και μάλιστα έκανες διάφορες θυσίες, όπως για παράδειγμα τότε που βγήκε βρώμα ότι

8. ελληνίδα τραγουδίστρια γίνεται εξώφυλλο επειδή θέλει να αρέσει στον άντρα της    

Αλλά το μόνο που ήθελες από αυτόν ήταν να τον χρησιμοποιήσεις σαν βιτρίνα, γιατί σκόπευες να αλλάξεις καριέρα και να αρχίσεις να κάνεις

9. μασσαζ αγια παρασκευη ξενοδοχεια κολαδικα 

Και αφού τον είχες κάνει τον άνθρωπο τάρανδο (και ας μην ήταν καν Χριστούγεννα), συνειδητοποίησες ότι κάτι δεν πάει καλά με τον οργανισμό σου, οι πολλές καταχρήσεις σκέφτηκες, αλλά ο γιατρός που επισκέφτηκες είχε άλλη γνώμη και έτσι, ένα βράδυ, του το είπες (του ταράνδου, όχι του γιατρού): 

10. ειμαι εγκυος 20 εβδομαδων και τριων ημερων 

Αυτός, επειδή ήταν και ερωτευμένος, το 'χαψε. Και τότε ήταν που άρχισες να κόβεις κάποιες κακές συνήθειες και τα νεύρα σου τσατάλια γίνανε από τη στέρηση και δεν μπορούσες να ηρεμήσεις με τίποτα και έλεγες σε όλους

11. εφιαλτησ εκοψα το καπνισμα

Αυτός όμως, όσο περισσότερο σκύλα γινόσουν τόσο περισσότερο σε αγαπούσε και σου έλεγε κάθε πρωί που ξυπνούσες

12. εύχομαι ολόψυχα να έχεις μία γλυκιά μέρα

και την πρώτη μέρα κάθε μήνα σου έλεγε (ο γλυκός μου)

13. se agapaw kalo mhna

Αλλά εσύ είχες τρελαθεί με τόσες ορμόνες και μια μέρα δεν άντεξες και του φώναξες μπροστά σε κόσμο "άι σιχτίρ κι εσύ κι ο

14. ο γρυλος

σου, όλο καλό μήνα και γλυκόλογα! Αφού σου έχω πει ότι 

15. δεν μπορω να συγκεντρωθω οταν κοβω το τσιγαρο"

Το τσιγάρο σε ένοιαξε μόνο. Το παιδί που μεγάλωνε στα σπλάχνα σου ούτε που μπήκες στον κόπο να το σκεφτείς. Ο κακόμοιρος σε κάθε ξέσπασμά σου, σου έλεγε 

16. μη χαλας το κεφι σου   

γλυκιά μου. Τελικά δεν άντεξε ο άνθρωπος και άρχισε να ρωτάει δεξιά κι αριστερά

17. που μπορει να βρει κανεις γυναικα 

και να κάνει 

18. ζωάρα

Η απορία της Κυριακής

Επειδή έφαγα φλασιά τώρα, σε παρακαλώ, λύσε μου μια απορία: 

Τον 15αύγουστο γιορτάζει η μισή Ελλάδα.

Του Άη Γιώργη γιορτάζει η μισή Ελλάδα.  

Κωνσταντίνου και Ελένης γιορτάζει η μισή Ελλάδα. 

Του Αγιαννιού γιορτάζει η μισή Ελλάδα. 

Του Άη Νικόλα γιορτάζει η μισή Ελλάδα.

Πόσα μισά έχει αυτή η Ελλάδα επιτέλους;;;

Yayyyy!

Το ΣουΚού ξεκίνησε!!! Καλά να περάσουμε όλοι! :)

Όταν ισχύουν τα κλισέ

Είμαι σίγουρη ότι σου έχει τύχει και σένα. Να περνάς μια φάση που δεν θες να βγεις απ’ το σπίτι για κανένα λόγο. Να σέρνεις το σαρκίο σου έξω μόνο για τα απαραίτητα. Μετά αυτό περνάει και δεν σε κρατάνε οι τέσσερις τοίχοι. Ε μια τέτοια περίοδο διανύω, μετά από μακρά παραμονή εντός (μου). Μα να μην μπορώ να κλειστώ μέσα! Είμαι και ανάποδη. Χειμωνιάτικα μου ήρθε.

Επίσης, είμαι σίγουρη ότι το έχεις ακούσει και σου έχει συμβεί και σένα όσο κι αν λες ότι δεν το πιστεύεις. Αυτό με το σύμπαν, τις συνομωσίες, το νόμο της έλξης, το μυστικό και τις λοιπές «παλαβομάρες» που λένε κάποιοι για να βγάλουν λεφτά. Ναι, καλά κατάλαβες. Και αυτό το περνάω. Με μια εξαίρεση: δεν έχω κερδίσει ακόμα το τζόκερ. Τα πολλά λεφτά. Γιατί «τζόκερ» έχω κερδίσει πολλά τελευταία. Και μην προσπαθούν κάποιοι να με γκαντεμιάσουν, δεν πιάνει!

Τέλος, αυτό που λένε και το πιστεύω τόσο σε σημείο να το έχω κάνει μότο μου, είναι το "ό,τι δίνεις παίρνεις". Να είσαι προσεκτικός με τις πράξεις και τα λόγια σου γιατί ό,τι κάνεις (καλό ή κακό) θα σου γυρίσει πίσω. Και να θυμάσαι ότι το κακό είναι πιο γρήγορο και αποτελεσματικό. Το καλό θέλει το χρόνο του, αλλά πάντα σε ανταμείβει στο τέλος (τόσες ταινίες που στο τέλος νικάει το καλό δεν μπορεί να είναι τυχαίες).

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, θέλω να σου πω τρία πράγματα:

1. Πόσο πολύ χαίρομαι που έχουν μπει καινούριοι άνθρωποι στην (πραγματική) ζωή μου (Ναι, για σένα λέω. Και για σένα. Και για σένα λεω)
 

2. Κάθε Παρασκευή, ως τα Χριστούγεννα τουλάχιστον, η Sweet Cherry– Zouzouna μοιράζει δώρα κατόπιν κληρώσεως. Αν έχεις ενεργό μπλόγκ, άσε όσα περισσότερα σχόλια θες και μπορείς γιατί τόσο αυξάνεις τις πιθανότητές σου να κερδίσεις. Η κλήρωση γίνεται Κυριακή βράδυ στις 8. Αν συμβεί κάτι, τότε γίνεται Δευτέρα πρωί. Οι κάλπες κλείνουν στις 20:00 της Κυριακής.

Το λοιπόν, την Παρασκευή που μας πέρασε είχε βάλει για δώρο αυτό, το οποίο μόλις το είδα εννοείται ότι το ήθελα. Αλλά είπα να κάνω ένα πείραμα. Θα άφηνα ένα μόνο σχόλιο και όχι 3.000 (όπως είχα κάνει για ένα άλλο δωράκι της που μου άρεσε πολύ) και θα κέρδιζα! Με τη δύναμη της σκέψης. Τελικά άφησα δύο. Και κέρδισα με το δεύτερο! Κέρδισα αυτό το ωραίο μαυροπινακάκι με τη κοκκινοφορούσα βασιλίτσα!

3.
Τη Δευτέρα που μας πέρασε (στις 5/12), ήμουν καλεσμένη στην εκπομπή του Παύλου “Πού πας καλέ μου Λουστράκο», (κάθε μέρα, Δευτέρα έως Παρασκευή στις 21:00) στο http://press-block.com/radio/.

Πήρα τις μουσικές μου και πήγα και το καταδιασκέδασα! Είχαμε και παρέα, τον αγαπημένο Mahler76 με τις δικές του μουσικές (χιχιχιχιχι). Είχαμε και τον bartender μαζί για πρώτες βοήθειες και για να καταγράψει παραλειπόμενα για μελλοντική χρήση (απειλές, εκβιασμούς κ.λπ.) Αν δεν είχες την ευτυχία και ταυτοχρόνως την τύχη να την ακούσεις, πάτα εδώ και θαύμασε. Μπαίνεις με δική σου ευθύνη, να το ξέρεις. Αν δεν σου αρέσει δεν μπορώ να κάνω κάτι, γούστα είναι αυτά! 

Ευχαριστώ πολύ και τη Ζουζούνα για το χριστουγεννιάτικο μπουναμά και τα αγόρια για τη φιλοξενία και την ωραία βραδιά! :)

Τα ασυμμάζευτα

1^η του μήνα, και τι μήνα, Δεκέμβρης, γιορτές, χαμός. Θέλω να γράψω, έτσι για το καλό, να μπει καλά ο μήνας, αλλά είμαι πολύ κουρασμένη για να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά. Και πόσο μάλλον να φτιάξω κείμενο. Ξαναδές λοιπόν τον τίτλο και κατάλαβε τι πρόκειται να ακολουθήσει. Αυτά που δεν μπορώ να συμμαζέψω και να τα κάνω ένα...

• Σταμάτα να φωνάζεις τις κοπέλες «κοπελιά». Είναι γιούφτικο και εκνευριστικό.
• Να γράφεις το λόγο που θα εκφωνίσει ένα μεγαλοστέλεχος ακούγοντας δυνατά στ’ ακουστικά σου “et preterea censeo Carthago delenda est”. Αξία ανεκτίμητη.
• Κιθαρίστας ή ντράμερ; (δεν αναφέρομαι σε οργανοπαίκτες, αλλά σε ένα δίλημμα που έχω εδώ και καιρό και δεν ξέρω τι να διαλέξω.)
• Βαριέμαι το twitter. Διόρθωση: Βαριέμαι να διαβάζω το κοντό και το μακρύ του καθενός. Και να γράφω και το δικό μου επίσης.
• Την Τρίτη η ανηψιά μου κλείνει τα τέσσερα και θέλει για δώρο ένα κινητό (ούτε με σφαίρες), ένα φορητό dvd (δεν υπάρχει περίπτωση), ένα κομμωτήριο (ολόκληρο / χωρίς τις κομμώτριες), μια κουζίνα (κομπλέ με τα όλα της) και ένα μικρό μου πόνυ (ΜΕ τη χτένα του). Το κομμωτήριο το ζήτησε από μένα. Τη θεία Koueen.
• Αύριο είναι Παρασκευή (γιέεεεηηηη).
• Αύριο θα είναι μια γε/αμάτη μέρα.
• Καμιά φορά εύχομαι η μέρα να διαρκούσε περισσότερο από 24 ώρες. Αλλά να μην δουλεύω παραπάνω.
• Πόσο πολύ αγαπώ τα minions;;;
• Βλέπω συμμαθητές μου να έχουν παιδιά. Εμένα πότε θα μου ξυπνήσει το βιολογικό ρολόι; (μεταξύ μας, μάλλον ποτέ!)
• Το αυθάδικο κατσαρομμάλικο ξανθούλη του γραφείου με κέρασε μια άγουρη μπανάνα. Μια φορά με κέρασε μπανάνα και ήταν ξύλο. Της την είπα. Μου λέει: δεν φτάνει που σου έδωσα κάτι μακρύ και σκληρό, μου τη λες κιόλας!» «Τι να το κάνω; Έχω κι εγώ», της λέω. Και της δείχνω ένα χάρακα...
• Γιατί στο μετρό με κοιτάνε περίεργα που διαβάζω βιβλίο στα αγγλικά;
• Πόσο πολύ παίζει να αλλάξει ένας άνθρωπος όταν περάσει απέναντι; (το απέναντι μπορεί να αφορά οτιδήποτε.)
• Σε ένα παράλληλο σύμπαν είμαι αδύνατη.
• Ακούω Παύλο (εδώ) σχεδόν κάθε βράδυ (όταν δεν γυρνάω) και μ’ αρέσει πολύ. Απόψε γελάμε :)
• Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που γίνονται φορείς με δική τους υπαιτιότητα. Προφυλακτικό παιδιά! Είναι λίγο ακριβό, αλλά προτιμάς να πληρώνεις (για μια) ολόκληρη ζωή;
• Σ’ αγαπάω ρε!
• Νυστάζω.

Δίπλα σου μαθαίνω

Πώς είναι να είναι κάποιος υπομονετικός

Πώς είναι να είναι κάποιος επίμονος

Πώς είναι να είναι κάποιος πανέξυπνος

Πώς είναι να είναι κάποιος ψώνιο

Πώς είναι να είναι κάποιος “token minority”

Πώς είναι να είναι κάποιος καλός άνθρωπος

Πώς είναι να είναι κάποιος δίκαιος

Πώς είναι να είναι κάποιος τρελάρας

Πώς είναι να είναι κάποιος αστείος

Πώς είναι να είναι κάποιος παράτολμος και συγκρατημένος ταυτόχρονα

Πώς είναι να υποστηρίζει κάποιος τη γνώμη του με θάρρος ακόμα και αν όλοι τον βρίζουνε

Πώς είναι να ξέρει κάποιος να περνάει καλά

Πώς είναι να ξέρει κάποιος πώς να κατανέμει το χρόνο του προς όφελος δικό του και των γύρω του

Πώς είναι να σε ξεχέζει κάποιος όταν έχεις κάνει πραγματική μαλακία

Πώς είναι να σε συγκρατεί κάποιος όταν βγαίνεις από τα όριά σου

Πώς είναι να σε ακούει κάποιος

Πώς είναι να σου σπάει τα νεύρα κάποιος τόσο πολύ που θες να σπάσεις ό,τι βρεις μπροστά σου

Πώς είναι να είναι κάποιος τόσο ψύχραιμος, ακόμα και την ώρα που καταρρέει όλο το σύμπαν

Πώς είναι να σε νοιάζεται κάποιος

Πώς είναι να είναι κάποιος πραγματικός φίλος

Πώς είναι να είναι κάποιος ΤΟΞΟΤΗΣ!

Καλύτερέ μου φίλε, σε ευχαριστώ για όλα, γι’ αυτά που πέρασαν και γι’ αυτά που θα έρθουν. Σε αγαπώ πολύ.

Χρόνια σου καλά και πολλά. Να τα 100στήσεις!

Κι αυτό για σένα... 

Ό,τι εύχεσαι ξεκίνα

Ήθελα απόψε να μοιραστώ μαζί σου ένα άλλο τραγούδι. Ένα τραγούδι που έχει ένα στίχο τόσο μεστό και αληθινό και που μόνο σήμερα έχει νόημα να τον τραγουδάς. 

«Χριστός γεννάται σε ένα μήνα κι ό,τι εύχεσαι ξεκίνα…»

Εδώ και καιρό έχω σταματήσει να εύχομαι πολλά πράγματα. Μόνο λίγα πράγματα εύχομαι. Αλλά – για μένα – ουσιαστικά. Να μωρέ, υγεία. Και δουλειά. Πού να τρέχουμε τώρα. Κι ας μας σπάνε τα νεύρα. Κι ας θέλουμε να πλακώσουμε στο ξύλο τους άλλους.

Και να μην υπάρχει φόβος εύχομαι. Φόβος για το αύριο, για το πού πάμε, για την παρακμή που μας έχει πάρει όλους από κάτω.

Να, εύχομαι και να έχω πάντα δίπλα μου και 2 - 3 φίλους. Παλιούς, καινούριους, δεν έχει σημασία. Να πίνουμε το βράδυ ένα ποτό, να καταλαβαινόμαστε και να γελάμε.

Αλλά θα σου βάλω αυτό. Γιατί είμαι και λίγο ευάλωτη ρε γαμώτο αυτές τις μέρες και γιατί μου το πόσταρε απόψε στο φουμπού η καλή μου εφηβική φίλη, δικηγορίνα πια και πολλά χιλιόμετρα μακριά. Και γιατί παρόλο που μιλήσαμε στο τηλέφωνο πριν μερικές ώρες και αυτό για δουλειά και παρόλο που της είπα μες στο γέλιο ότι ξεπόρτισα απόψε και πάω να πιω, με κατάλαβε (όπως πάντα). Δεν την έπεισα ότι όλα καλά παρά τα χαχαχούχα μου.

Την αγαπώ. Όλους όσους ακούνε πίσω από το γέλιο μου και βλέπουν πίσω από το χαμόγελό μου τους αγαπώ…

Είναι μακριά το νησί;

DIY slogans (τύπου)

Την τελευταία βδομάδα ανακάλυψα μια σελίδα, όπου μπαίνεις, γράφεις μια λέξη στα αγγλικά (ή εγγλέζικα, εξαρτάται ποιο από τα δύο ξέρεις), πατάς το κουμπί (sloganize) και σου βγάζει ολόκληρο σλόγκαν. Να, αυτήν εδώ: http://thesurrealist.co.uk/slogan . Έχει και κώδικα να το βάλεις μπανεράκι στο μπλογκ σου για να καίγονται και οι συμπλόγκερς σου.

Αν δεν έχεις τι άλλο να κάνεις είναι καλό κάψιμο, από εκείνα που είναι και δημιουργικά και αστεία και σου δίνουν ιδέες. Ειδικά αν ασχολείσαι με τη διαφήμιση (ακόμα και απ’ έξω απ’ έξω) και έχεις κολλήσει προσπαθώντας να σκεφτείς κάτι, είναι καλό πάτημα για να σκεφτείς κάτι καλύτερο. Μόνο να, αν είσαι επαγγελματίας του χώρου, μην χρησιμοποιήσεις τα ίδια τα σλόγκαν που θα βρεις γιατί θα σε πάρουν με τις πέτρες! Εκτός αν πέσεις σε περιορισμένης ευθύνης πελάτη...

Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα. Για παράδειγμα – και εντελώς τυχαία – βάζεις τη λέξη Koueen. Και μπορείς να δεις τα παρακάτω (και πολλά άλλα ακόμα):

Maybe She's Born With It, Maybe It's Koueen.  

(τι μου θυμίζει αυτό, τι μου θυμίζει...)
 

Bet You Can't Eat Koueen.
(και πες ότι την τρώς. Άντε να τη χωνέψεις μετά!)

Does the Hard Koueen, So You Don't Have To. (Άσε τη σκληρή δουλειά στην Koueen κι εσύ κάνε ζωάρα – αυτό δεν είναι σλόγκαν, αυτή είναι η καθημερινότητά μου!)

The Best Koueen A Man Can Get.
(καλύτερη δεν υπάρχει!)

Loves the Koueen You Hate.
(μουαχαχαχΆ)

Happiness is a Cigar Called Koueen. (συνώνυμο της ευτυχίας... βλαβερό μεν, συνώνυμο δε)

Moms Like You Choose Koueen. (τώρα και σε φρουτόκρεμα)

Και το αγαπημένο μου (σιγά που θα έβλεπα φαΐ και δεν θα ήταν το αγαπημένο μου!):

If You Like A Lot Of Koueen On Your Biscuit, Join Our Club.

Κι εσύ κι ο γρύλος σου

Φωτό από εδώ

Ταπεινή ανάρτηση

Ζε σουί Κουήν. Κάποτε ήμουν καρπουζί. Καρπουζί, αλλά απρόσωπη. Ε, τι να ‘κανα, γραφίστρια δεν είμαι και πάλι καλά με αποτύπωσα ένα ανοιξιάτικο προς το καλοκαιρινό πρωινό σε ένα απλό και ταπεινό πρόγραμμα paint.

Μετά ωρίμασα (λες; μπααα), γνώρισα κόσμο, η αυλή μου μεγάλωσε, το koueendom εξαπλώθηκε, οι koueendomers αυξήθηκαν, οι ευγενείς μου επίσης. Θέλησα να αλλάξω κι εγώ, να γίνω καλύτερη, να αποκτήσω πρόσωπο γιατί λένε ότι ο κόσμος δεν αγαπά ένα βασιλιά που δεν μπορεί καν να αναγνωρίσει.  Το πρόσωπο αυτό δεν θα μπορούσε να μην έχει ένα τεράστιο χαμόγελο (και ας λέει η άλλη – όνομα δεν θα πω, αλλά είναι η μάνα του παιδιού μου – ότι είναι μυτόγκα. Το χαμόγελο. Είναι μυτόγκα. Άβυσσος...).

Έβαλα το πορτραίτο μου εκεί ψηλά για να το δείτε όλοι και σε πολλούς άρεσε. Έτσι, αποφάσισα να το κρατήσω και να το κάνω επίσημο logo και avatar του Οίκου μου.

Θέλω να ξέρετε ότι, παρόλα αυτά, παραμένω η Koueen σας, ο απλός αυτός άνθρωπος που γνωρίσατε (και γνωρίζετε και θα γνωρίζετε) και αγαπήσατε και αγαπάτε και σας εκνεύρισε (αν και δεν μπορώ να βρω κανένα λόγο γι’ αυτό, αλλά τόσοι είστε, όλο και κάποιος θα είναι παράξενος) και διαβάζετε και γελάτε (θέλω να πιστεύω).

Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω και να σας χαρίσω το παρακάτω τραγούδι για να αρχίσει ο χορός, εδώ, στη μεγάλη αίθουσα του παλατιού μου. Του Koueencom. Πάμε μαέστροοοοοο!

Κερνάμε μαρτίνι!

Προχτές ο παρών ιστοχώρος (πσσσς) πήρε ένα μαρτίνι για τον κόπο του. Του το ‘δωσε η Lyriel παρόλο που – όπως της είπα ήδη – ξέρει ότι προτιμώ το τζιν. Δεκτό όμως κι αυτό και με μεγάλη χαρά γιατί δεν είναι σκέτο ποτό, αλλά είναι ποτό με φαΐ και έχω και μια άλφα αδυναμία. Προτιμώ η ελιά να έχει και πιπερίτσα μέσα, να έχουν ποτίσει απ’ το αλκοόλ και μετά να ζητήσω και πατατάκι από το παιδί στο μπαρ γιατί όσο να πεις η όρεξη ανοίγει με το εδεσματάκι του μαρτινίου. 

Το μαρτίνι δεν είναι τυχαίο βέβαια γιατί έχει αλκοόλ και το αλκοόλ που το πίνεις; Στο μπαρ, στο κλαμπ, στην ταβέρνα, στα μπουζούκια. Γι’ αυτό, αφού το δέχτηκα το beverage πρέπει να αναφέρω και μια έξοδο. Ποια να πρωτοθυμηθώ δεν ξέρω. Α ναι! Θα θυμηθώ τα γενέθλια μιας φίλης.

Άνοιξη ήταν θαρρώ, πριν κάποια χρόνια, προτού παντρευτεί και κάνει και παιδί, τότε που τα μυαλά ήταν πάνω απ’ το κεφάλι και η χαζομάρα (με την καλή έννοια) περισσή. Στην αγαπημένη ντίσκο, με δικό μας σταντ (διακοσμημένο με ροζ μπαλόνια) και δικά μας τρία μπουκάλια ανοιχτά (ένα ρούμι, μια βότκα και, εννοείται, ένα τζιν). Ο εορτασμός είχε και θέμα. Ήμασταν πριγκίπισσες και φοράγαμε και τιάρες στα μαλλιά! Ε, τι νομίζεις; Με τούτα και με τ’ άλλα ήρθε και μεγάλωσε η κορώνα κι έγινε η γκουμούτσα που βλέπεις πάνω.

Και φυσικά αφού ήρθαμε και γίναμε λιώμα (απ’ τη χαρά μας ρε, ποιο ποτό;), χορέψαμε, λυσσάξαμε, γυρίσαμε βίντεοκλιπ (έκφραση της παρέας όταν μας πιάνει η μαλακία και κάνουμε δικές μας χορογραφίες, εκείνη την ώρα απ’ το μυαλό μας και μας κοιτάει όλο το μαγαζί), έφτασε 6 η ώρα και είπαμε να φύγουμε κάνοντας 8άρια.

Έλα μου ντε όμως που βγαίνοντας απ’ το μαγαζί έριχνε καρέκλες, έβρεχε σκυλιά και γατιά, ούτε καν μπορούσαμε να δούμε το απέναντι πεζοδρόμιο. Τι να κάνουμε τώρα; Να φύγουμε και να γίνουμε μούσσσσκεμα (που λέει και η λέηντι) ή να περιμένουμε λιγάκι να κοπάσει η βροχή; Αποφασίσαμε να περιμένουμε, δεν πτοηθήκαμε. Είχαμε μαζί μας το στολισμό. Τα μπαλόνια ντε.

Μπαλόνια από ήλιον (κατά το αγάπη από νάυλον). Καταλαβαίνεις τι έγινε. Να βλέπεις ξημερώματα κάτι γκόμενες με τιάρες στο κεφάλι, σε ένα πεζοδρόμιο κάτω από ένα υπόστεγο της κακιάς ώρας, να πίνουν το ευγενές – κατά τ’ άλλα – αέριο και να φωνάζουν «Φέρτε το πριόνννννιιιιιιιι!!!!!!» (με το νι το δικό μας το Πατρινό) και να τραγουδάνε δυνατά «Ο σχιζοφρενννής δολοφόνος με το πριόνννι δεν κολώννννει»! (Ήταν της μόδας τότε).

Τώρα υποτίθεται ότι πρέπει να κεράσω μαρτίνι άλλους 5 συμπλόγγερς, αλλά επειδή τώρα θυμήθηκα συνειρμικά τη Μαλάμω και έβαλα να ακούσω την τραγουδάρα και χορεύω, κεραστείτε μόνοι σας όσοι θέλετε! 


Υ.Γ. Τις ελιές τις έφαγα.

Τι μπορεί να βρει κανείς στο γκούγκολ ΙΙΙ

Με κίνδυνο να (ξανά)φανώ γραφική, κάνω τρίτη ανάρτηση «Τι μπορεί να βρει κανείς στο γκούγκολ», αλλά έχουν μαζευτεί κάτι καλά και δεν μπορώ να μην τα μοιραστώ! Για τους καινούριους να πω ότι πρόκειται για τις λέξεις – κλειδιά αναζήτησης στο γκούγκολ που φέρνουν διάφορους ταλαίπωρους εδώ.

1. μενταγιον i love volley

Είσαι στάνταρ πιτσιρίκα όχι πάνω από 21, με το ζόρι 22 ετών, σφόδρα ερωτευμένη με volleyμπολίστα (όχι, δεν παίζεις εσύ volley). Έχεις γεμίσει το δωμάτιό σου με κολάζ από αθλητικές εφημερίδες (φωτογραφίες του και διάφορα μονόστηλα) που λόγω φτηνής μελάνης, έχουν κάνει τους τοίχους κατάμαυρους. Ψάχνεις απεγνωσμένα να βρεις ένα τέτοιο μενταγιόν και βαθιά μέσα σου παρακαλάς να βρεις ένα σε σχήμα καρδούλας από αυτά τα χωρισμένα στη μέση για να στείλεις μέσω ΕΛΤΑ το μισό στον εν λόγω παίχτη, ο οποίος στην καλύτερη θα το δείχνει στην ομάδα και θα γελάνε. Στη χειρότερη θα το κάνει δώρο στη (σημερινή) γκόμενα.

2. 30 χρονών ανώριμη 

Πόσο έξω έπεσα; Φυσικά και δεν είσαι 21! Είσαι 30άρα που δεν έχεις μεγαλώσει ακόμα. Ε βέβαια, το μικρότερο παιδί της οικογένειας, όλοι από πάνω σου μη σου λείψει τίποτα, σε προσφωνούν ακόμα παιδί, πού να μεγαλώσεις; Φοράς ακόμα ροζ κοκαλάκι στο μαλλί και τρέχεις στα γήπεδα για να βλέπεις το volleyμπολίστα σου και να σκιρτά η καρδιά σου. Ε, δεν το λες συμπεριφορά ώριμης 30χρονης γυναίκας αυτό.

3. καταστασιον 

Ναι ναι, τρες απελπιστίκ. Έχεις το γνώθι σαυτόν, μάλλον δεν είσαι και τόσο ανώριμη όσο νομίζεις!

4. free μπλοκ ζωγραφικησ μικη μαους

καλά εντάξει, το παίρνω πίσω!!!

5. φουξια πληκτρολογιο 

Ε, καλά, σιγά τώρα, κάτι μας είπες. Φούξια πληκτρολόγιο έχω κι εγώ!

6. γκαρσόνα

Μια χαρά δουλειά. Γνωρίζεις κόσμο, καις θερμίδες, τα τιπς έχουν πέσει τελευταία βέβαια, αλλά ok. Δουλεύεις σε εκείνη την καφετέρια απέναντι από το γήπεδο. Εκεί γνώρισες το volleyμπολίστα σου. Μπήκε μέσα πριν από τον αγώνα με την Αστραπή Πετρομαγούλας φουριόζος και με προφυλάξεις μην τον δει κανένας και σου ζήτησε

7. απεγνωσμένα τσιγάρο

Στην αρχή δεν του έδινες γιατί είχε τον αγώνα μπροστά του, αλλά αυτός σε έπεισε λέγοντάς σου ότι το βράδυ θα σε έβγαζε έξω και δεν μπόρεσες να του αντισταθείς. Ήταν τόσο όμορφος και γυμνασμένος! Και τελικά σε πήγε σε κάτι

8. μπουζούκια τελειωμένα

Και τσαντίστηκες γιατί δεν πρόλαβες να αλλάξεις το τζην που φόραγες στη δουλειά και να βάλεις εκείνο το καυτό μαύρο μίνι που είχες πάρει από τα μπέρσκα το Σάββατο. Από τότε δεν ξαναμιλήσατε παρόλο που του έδωσες το τηλέφωνό σου. Γιατί άραγε; Είναι

9. εποχή για αλλαγές

δε νομίζεις;;;

Θέλω κι εγώ να ζωγραφίζω

Αν υπάρχει ένα πράγμα που μου τη σπάει στον εαυτό μου είναι ότι δεν είμαι καθόλου πρακτική. Μια ζωή θεωρία, εξού και η γ’ δέσμη, διάβασμα και γράψιμο, αυτή είναι η ζωή μου. Το χέρι μου δεν πιάνει καθόλου. Μόνο στυλό (για γράψιμο) και πληκτρολόγιο. Σιωπή εσείς οι πονηροί! Μεγάλο πρόβλημα. Ευτυχώς τουλάχιστον μπορώ να αλλάξω λάμπα. Βιδωτή γιατί με τις μπαγιονέ(τ) έχω ένα θέμα. Ούτε πώς τις λένε δεν ξέρω.

Γι’ αυτό πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που πιάνουν τα χέρια τους. Είτε σε μαστορέματα είτε σε τέχνη. Δηλαδή, πώς κάποιος μπορεί να πάρει ένα κομμάτι πέτρα, πηλό, μάρμαρο και να φτιάξει μια φιγούρα; Αδιανόητο! Καλά, για τη ζωγραφική δεν το συζητώ. Είχα ένα συμμαθητή στο Λύκειο, το τι ζωγράφιζε, κάθε φορά έμενα με το στόμα ανοιχτό. Τράβαγε τρεις γραμμές και βουαλά! Σου έφτιαχνε ολόκληρη ιστορία. Ποτέ δεν κατάλαβα πώς το έκανε.  

Και τα χρόνια πέρασαν και μεγαλώσαμε και πήγε το παιδί Αγγλία, σπούδασε κινούμενο σχέδιο και μουλτιμήντια και 3ντί εφαρμογές και τα πάντα και γύρισε και άρχισε να το ψάχνει το πράγμα και τι δεν έχει κάνει και ας είναι στην Ελλάδα (που δε βοηθάει και πολύ αυτούς τους καλλιτέχνες). Α, ναι τόση ώρα φλυαρώ και δεν τον έχω συστήσει ακόμα. Το καλλιτεχνικό του είναι Meliss. Όσοι ασχολείστε με κόμιξ και τέτοια θα τον ξέρετε σίγουρα. Είναι ακόμα ένας από τους διάσημους φίλους μου!

Υπερδραστήριος, τρία περιοδικά, δική του εταιρία (διαφημιστική τη λες) για την οποία κέρδισε και βραβείο το 2006, το πιο κουφό site για ατελείωτες ώρες καψίματος, άλλο site για μεγαλύτερα παιδιά, online comic κ.λπ. κ.λπ. Για να μην πω για τη σειρά αλμπουμακίων με τις κατσαρίδες. Πόσο διεστραμμένο μυαλό μπορεί να έχει κάποιος που αντί να κάνει μια απλή απεντόμωση να καθαρίσει το σπίτι από αυτά τα αηδιαστικά ζωύφια, κάθεται και εμπνέεται και σχεδιάζει κατσαριδοιστορίες;

Πατήστε εδώ (meliss.gr) για να δείτε όλα αυτά τα ωραία του που τα βλέπω και ζηλεύω και θέλω κι εγώ αλλά δεν μπορώ ούτε ένα απλό σπιτάκι να φτιάξω, σαν αυτά που φτιάχναμε στο νηπιαγωγείο.

Έχει φτιάξει και τη Μεγαλειότητά μου κατσαρίδα, αλλά με τόσα που έχει στο κεφάλι του ξέχασε την κορώνα! Να βγάλω στη φόρα τώρα εγώ τις φωτογραφίες από την τριήμερη στη Β’ Λυκείου για τιμωρία; Ε; 

Πυρετώδης ανάρτηση

Πέρασα δύο μέρες να ψήνομαι στον πυρετό. Κι επειδή ανεβάζω πυρετό κάθε 8 χρόνια, 11 μήνες και 27 μέρες, καταλαβαίνεις ότι με πιάνουν τα νεύρα μου. Κι όταν με πιάνουν τα νεύρα μου θέλω να γκρινιάζω. Θα είμαι όμως, όσο μπορώ, ευγενική.

-    Τις τελευταίες μέρες έχω την αίσθηση ότι κάτι σκαρώνεται πίσω από την πλάτη μου που δεν είναι για καλό. 

-    Εσύ που γλύφεις συνέχεια και προσπαθείς να φας τη θέση του άλλου, πρόσεχε (επίσης) γιατί ο Θεός είναι μεγάλος και όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα και λοιπές λαϊκές σοφές ρήσεις.

-    Εσύ που γκρινιάζεις συνέχεια για την κρίση και για τα «δεινά» που σου προκάλεσε, πρόσεχε σε ποιον τα λες, ειδικά αν αυτός που του τα λες είναι σε «χειρότερη μοίρα» από σένα.

-    Σας έχω πει ότι δεν αντέχω να κοιτάξω καν (για να διαβάσω δεν το συζητώ) οποιαδήποτε ιστοσελίδα με μαύρο φόντο και γκρι γράμματα; Δηλαδή, wtf, δεν είμαστε τυφλοπόντικες, αγαπητοί. Συνήθως αυτές οι «ψαγμένες» ιστοσελίδες είναι γραμμένες με τη μικρότερη γραμματοσειρά που υπάρχει. Τσεκαρισμένο.

Αυτά. Δεν γκρινιάζω άλλο, θα χαλάσω το ίματζ μου.

(Αν θυμηθώ κάτι άλλο, θα κάνω απντέητ.)

Σας φιλώ*.

*Όχι όλους, μόνο αυτούς που συμπαθώ. Ξέρετε σεις ποιοι είστε. Και μην αρχίσετε «εμένα με συμπαθείς;», «τι σου έκανα;», «μήπως εννοείς εμένα;» γιατί θα σας αντιπαθήσω. Μέχρι να μου πέσει ο πυρετός.

Couλeen Amerikλanidou

Κάνε παιδιά να δεις καλό σου λέει. Πού είναι το καλό;

- Ότι έχει πάρει όλα τα κουτσά, στραβά, cουλά κουλά απ’ τον άλλον;

- Ότι κάνει πράγματα πίσω απ’ την πλάτη σου και τα μαθαίνεις «παρεμπιπτόντως» αν κάτσεις να ψαρέψεις τους φίλους του;

- Ότι κλείνεται με τις ώρες στο δωμάτιό του και λέει ότι διαβάζει; Διαβάζει;

- Ότι κρατάει ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ πίσω από την πλάτη σου;

Και αν κάνεις; Και σου βγει έτσι;;;